Κάποιος πλούσιος άνθρωπος ξεκίνησε με πολλή ευλάβεια από τη Θεσ/νίκη, για να πάει στο ναό της Ζωοδόχου Πηγής, να προσκυνήσει, επειδή άκουγε τα θαύματα που έκανε η Παντοδύναμος Δέσποινα και είχε τον πόθο, να πιει από το ύδωρ αυτό προς αγιασμό της ψυχής του. Πήρε μαζί του αρκετά αργύρια για το ταξίδι και για να δώσει και στο ναό και μπήκε στο πλοίο. Εκεί όμως του ήρθε βαριά ασθένεια και γνωρίζοντας, ότι πεθαίνει, είπε στο ναύκληρο:
“Νομίζω, ότι δεν ήμουν άξιος, να προσκυνήσω το Ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου ούτε να πιω από εκείνο το άγιο ύδωρ. Και αφού οι αμαρτίες μου με εμπόδισαν, να πάω ζωντανός, σε ορκίζω στο όνομα της Δέσποινας Θεοτόκου, να μη με ρίξεις στη θάλασσα αλλά να με βάλεις σε ένα σεντούκι, να με πας στον άγιο εκείνο ναό, να με ενταφιάσεις εκεί και έτσι και θα έχεις βοηθό την Παναγία και εγώ θα σου δώσω από τα χρήματά μου εκατό χρυσά και τα υπόλοιπα να τα δώσεις στο ναό εκείνο για μνημόσυνο της ψυχής μου.”
Ο ναύκληρος του υποσχέθηκε, να κάνει το θέλημά του και εκείνος ξεψύχησε. Όταν έφθασαν στην Κωνσταντινούπολη ο ναύκληρος κάλεσε ιερείς, να ψάλλουν το νεκρό και μετά να τον ενταφιάσουν στο ναό της Παρθένου. Καθώς τον έψαλλαν άνοιξε το σεντούκι, γιατί του έκανε εντύπωση, που ο νεκρός δε μύριζε. ΄Εριξαν πάνω στο λείψανο πηλό σταυροειδώς και ένας σύντροφος από το πλοίο πήρε λίγο νερό από τη Ζωοδόχο Πηγή και αφού πλησίασε το νεκρό είπε: «Ω, πτωχέ, πόσο ποθούσες, να πιεις από αυτό το ύδωρ αλλά δεν πρόφθασες. Δέξου το όμως έστω και νεκρός.» Και έχυσε νερό στο λείψανο και αμέσως ο νεκρός σηκώθηκε και κάθισε δοξάζοντας τον Κύριο και την Παρθένο Μαρία.
Και όλοι γύρω εθαύμαζαν αλλά πολύ περισσότερο οι ναύτες, που τον είχαν δει να ξεψυχάει και τώρα τον έβλεπαν, να ανασταίνεται, όπως ο Λάζαρος, τετραήμερος! Ο δε πλούσιος ευχαριστούσε την Παναγία και από ευγνωμοσύνη έμεινε στο ναό της, για να την υπηρετεί με προθυμία ως το τέλος της ζωής του. Και έφθαναν από διάφορους τόπους και τον ρωτούσαν για τον ΄Αδη αλλά αυτός δεν αποκρινόταν, όπως ακριβώς και ο Λάζαρος. Και έζησε ευλαβής και ενάρετος εκεί άλλα είκοσι χρόνια και αναπαύτηκε εν Κυρίω, του οποίου η δόξα εις τους αιώνας.