Πεθαίνει ένας πολιτικός και η ψυχή του πάει στον Άγιο Πέτρο. Κοιτάει ο Άγιος Πέτρος το βιβλίο με τη ζωή του και του λέει:
“Eσύ δεν είσαι σαν τους άλλους πολιτικούς, έχεις κάνει αγαθοεργίες, έχεις βοηθήσει κόσμο, οπότε μπορείς να διαλέξεις μεταξύ Παραδείσου και Κόλασης. Πήγαινε να δεις και τα δύο και μετά έλα να μου πεις που θες να πάς.”
Πάει ο πολιτικός στον Παράδεισο, και βλέπει Αγγέλους, ψαλμωδίες, ωραία λιβάδια, κλπ. Πάει στην Κόλαση και βλέπει όλους τους πρώην φίλους του να κάθονται στο καφενείο της Κολάσεως όπως καθόντουσαν κάποτε στο καφενείο της Βουλής. Άλλος έπαιζε τάβλι, άλλος έπαιζε πρέφα, άλλοι συζήταγαν την πολιτική επικαιρότητα κλπ.
Οπότε πάει στον Άγιο Πέτρο και του λέει:
“Καλός είναι και ο Παράδεισος, αλλά δεν ξέρω κανέναν εκεί πέρα, ενώ στην Κόλαση έχω τους φίλους μου, την παρέα μου, κλπ, στην Κόλαση θέλω να πάω.”
“Καλά” του λέει ο Άγιος Πέτρος “πήγαινε εκεί.”
Πάει ξανά στην Κόλαση, αλλά αυτή τη φορά βλέπει φωτιές, δαίμονες, και τους φίλους του να καίγονται μέσα σε καζάνια.
-Μα την τελευταία φορά που ήρθα ήταν διαφορετικά λέει σε έναν.
-Ναι αλλά τότε ήταν προεκλογική περίοδος του απαντάει εκείνος……..