ΙΕΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ: Οι επιστολές προς τις επτά εκκλησίες ΚΕΦ. Γ’ 1-13

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ
3-1 Kαὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Σάρδεσιν ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ ἔχων τὰ ἑπτὰ πνεύματα τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἑπτὰ ἀστέρας· οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς, καὶ νεκρὸς εἶ.
3-2 γίνου γρηγορῶν, καὶ στήρισον τὰ λοιπὰ ἃ ἔμελλον ἀποθνήσκειν· οὐ γὰρ εὕρηκά σου τὰ ἔργα πεπληρωμένα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μου.
3-3 μνημόνευε οὖν πῶς εἴληφας καὶ ἤκουσας, καὶ τήρει καὶ μετανόησον. ἐὰν οὖν μὴ γρηγορήσῃς, ἥξω ἐπὶ σὲ ὡς κλέπτης, καὶ οὐ μὴ γνώσῃ ποίαν ὥραν ἥξω ἐπὶ σέ.
3-4 ἀλλὰ ἔχεις ὀλίγα ὀνόματα ἐν Σάρδεσι, ἃ οὐκ ἐμόλυναν τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ περιπατήσουσι μετ᾿ ἐμοῦ ἐν λευκοῖς, ὅτι ἄξιοί εἰσιν.
3-5 ῾Ο νικῶν οὕτως περιβαλεῖται ἐν ἱματίοις λευκοῖς, καὶ οὐ μὴ ἐξαλείψω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκ τῆς βίβλου τῆς ζωῆς, καὶ ὁμολογήσω τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ πατρός μου καὶ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ.
3-6 ῾Ο ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις.
3-7 Καὶ τῷ ἀγγέλῳ τῆς ἐν Φιλαδελφείᾳ ἐκκλησίας γράψον· τάδε λέγει ὁ ἅγιος, ὁ ἀληθινός, ὁ ἔχων τὴν κλεῖν τοῦ Δαυΐδ, ὁ ἀνοίγων καὶ οὐδεὶς κλείσει, καὶ κλείων καὶ οὐδεὶς ἀνοίξει·
3-8 οἶδά σου τὰ ἔργα· – ἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἀνεῳγμένην, ἣν οὐδεὶς δύναται κλεῖσαι αὐτήν· ὅτι μικρὰν ἔχεις δύναμιν, καὶ ἐτήρησάς μου τὸν λόγον καὶ οὐκ ἠρνήσω τὸ ὄνομά μου.
3-9 ἰδοὺ δίδωμι ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ σατανᾶ τῶν λεγόντων ἑαυτοὺς ᾿Ιουδαίους εἶναι, καὶ οὐκ εἰσίν, ἀλλὰ ψεύδονται· ἰδοὺ ποιήσω αὐτοὺς ἵνα ἥξουσι καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου, καὶ γνῶσιν ὅτι ἐγὼ ἠγάπησά σε.
3-10 ὅτι ἐτήρησας τὸν λόγον τῆς ὑπομονῆς μου, κἀγώ σε τηρήσω ἐκ τῆς ὥρας τοῦ πειρασμοῦ τῆς μελλούσης ἔρχεσθαι ἐπὶ τῆς οἰκουμένης ὅλης, πειράσαι τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς.
3-11 ἔρχομαι ταχύ· κράτει ὃ ἔχεις, ἵνα μηδεὶς λάβῃ τὸν στέφανόν σου.
3-12 ῾Ο νικῶν, ποιήσω αὐτὸν στῦλον ἐν τῷ ναῷ τοῦ Θεοῦ μου, καὶ ἔξω οὐ μὴ ἐξέλθῃ ἔτι, καὶ γράψω ἐπ᾿ αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ Θεοῦ μου, τῆς καινῆς ῾Ιερουσαλήμ, ἣ καταβαίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου, καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ καινόν.
3-13 ῾Ο ἔχων οὖς ἀκουσάτω τί τὸ Πνεῦμα λέγει ταῖς ἐκκλησίαις.

===============================================

Επιστολή στην εκκλησία των Σάρδεων.
1. Και στον άγγελο της εκκλησίας που είναι στις Σάρδεις γράψε: Αυτά λέει εκείνος που έχει τα επτά πνεύματα του Θεού και τους επτά αστέρες. Ξέρω τα έργα σου· διότι όνομα έχεις ότι ζεις, αλλά είσαι νεκρός.
Πνεύματα είναι οι άγγελοι. Το “οἶδά σου τὰ ἔργα” δηλώνει τον ακοίμητο οφθαλμό του Θεού, ο οποίος εφορά τα πάντα. Το “ὄνομα ἔχεις ὅτι ζῇς καὶ νεκρὸς εἶ” δηλώνει τη δυσαρέσκεια του Κυρίου από τους Χριστιανούς στις Σάρδεις, αφού ο αμαρτωλός βίος τους τους είχε χωρίσει από τη θεάρεστη ζωή.
2. Αποτίναξε τον ύπνο της νωθρείας και αμέλειας, γιατί δε βρήκα σε εσένα τα τέλεια έργα μπροστά στο Θεό.
3. Λάβε υπόψιν όσα είδες και άκουσες από τους Αποστόλους και φύλαξέ τα κατά γράμμα και μετανόησε. Ειδάλλως θα εναντίον σου εξ απίνης και δε θα γνωρίζεις πότε.
4. Αλλά έχεις λίγα ονόματα ανθρώπων στις Σάρδεις, που δε μόλυναν τα ρούχα (σώματά) τους με βέβηλες πράξεις και θα περπατήσουν μαζί μου με λευκά (θα λάμπουν όπως ο ήλιος στη βασιλεία του Θεού), γιατί είναι άξιοι.
5. Εκείνον που θα νικήσει (το διάβολο) θα τον ενδύσω με δόξα και μεγαλοπρέπεια και το όνομά του θα γραφτεί στη βίβλο της αιωνίου ζωής. ΄Οποιος ομολογήσει το όνομα του Υιού του Θεού ενώπιον βασιλέων και τυράννων θα ομολογήσει και ο Υιός του Θεού αυτόν ενώπιον του Πατρός Του, στον οποίον παρίστανται οι άγγελοι.
6. Όποιος έχει αυτί ας ακούσει τι λέγει το Πνεύμα στις εκκλησίες.
Επιστολή στην εκκλησία της Φιλαδέλφειας.
7. Και στον άγγελο της εκκλησίας της Φιλαδέλφειας γράψε: Αυτά λέγει ο άγιος, ο αληθινός, Εκείνος που έχει το κλειδί του Δαβίδ, που ανοίγει και κανείς δεν (μπορεί να) κλείνει και κλείνει και κανείς δεν (μπορεί να) ανοίγει.
΄Αγιος είναι ο Θεός. Ο Ησαΐας άκουσε τα Σεραφείμ, να λένε: ΄Αγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ. Το “άγιος” λέγεται τρεις φορές λόγω της τριαδικής υπόστασης του Θεού αλλά σε Ενικό αριθμό.
8. Γνωρίζω τα έργα σου. Ιδού, σου έχω δώσει θύρα ανοικτή και κανείς δεν μπορεί, να την κλείσει. Γιατί μπορεί να έχεις μικρή δύναμη αλλά τήρησες το λόγο μου και δεν αρνήθηκες το όνομά μου.
(Ο Κύριος έδωσε σε όλους τους καλοπροαίρετους και σε όσους ρέπουν προς το αγαθό ολάνοιχτη θύρα μέσω της οποίας θα εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών και θα απολαύσουν τα αγαθά, α οφθαλμος ουκ είδεν και ους ουκ ήκουσεν. Λέγοντάς τους το αυτό τους ενισχύει, ώστε αναλογιζόμενοι τη δόξα και ευπρέπεια που τους περιμένει, να μη λογαριάσουν τους κόπους και τις κακουχίες στην παρούσα ζωή αλλά να τα υπομένουν με πίστη και ελπίδα.
Θύρα ανοιχτή λέγεται ακόμα και το κήρυγμα της πίστεως. Αυτήν τη θύρα δεν μπορούν, να την κλείσουν οι πειρασμοί και οι δυσκολίες, διότι η δύναμη του Θεού την κρατάει ορθάνοιχτη για εκείνους που Τον αγαπούν με καρτερία βλέποντας με τα νοητά τους μάτια τα κάλλη των μυστηρίων της πίστης.)
9. Ιδού, σου δίνω από τη συναγωγή του σατανά εκείνους που λένε, ότι είναι Ιουδαίοι αλλά ψεύδονται. Εγώ θα τους κάνω, να προσκυνήσουν μπροστά στα πόδια σου και να γνωρίσουν, ότι εγώ σε αγάπησα.
(Οι Ιουδαίοι έγιναν συναγωγή του σατανά, επειδή δε δέχτηκαν το Χριστό ως μεσσία. Στη συνέχεια όμως κάποιοι εξ αυτών μεταμελήθηκαν και πίστεψαν στο Χριστό με όλην την καρδιά τους. Έγιναν έτσι οι έσχατοι οπαδοί της εκκλησίας και προσκύνησαν τον Κύριο.)
10. Επειδή τήρησες το λόγο της υπομονής μου, θα σε φυλάξω κι εγώ την ώρα του πειρασμού που έρχεται σε όλους του κατοίκους της οικουμένης.
(Ο Χριστός υπόσχεται σε όσους υπέμειναν θλίψεις για την αγάπη Του και τήρησαν με λόγια και έργα τη διδασκαλία Του, ότι θα τους φυλάξει από τον πειρασμό που θα έρθει σε ολόκληρη την οικουμένη κατά τις ημέρες του Αντιχρίστου.)
11. Ιδού, έρχομαι γρήγορα. Κράτα αυτό που έχεις, για να μην πάρει κανείς το δικό σου στεφάνι.
(Εννοεί, ότι πρέπει κανείς να τηρήσει την πίστη και να υπομείνει μέχρι τέλους, ώστε να λάβει το στεφάνι της δόξας.)
12, 13. Αυτόν που θα νικήσει θα τον κάνω στύλο στο ναό του Θεού μου και δε θα βγει πια από αυτόν. Και θα γράψω πάνω του το όνομα του Θεού μου και της νέας Ιερουσαλήμ, η οποία κατεβαίνει από τον ουρανό από το Θεό μου και το όνομά μου είναι καινούργιο.
(Το “ο Θεός μου” λέγεται για να δηλώσει την αδιάσπαστη ένωση των δύο φύσεων, θείας και ανθρώπινης, στο πρόσωπο του Ιησού.
Λέει εδώ, ότι σε εκείνον που θα νικήσει το διάβολο θα δώσει ο Θεός χαρίσματα αγαθά, τα οποία θα τα βλέπουν οι ασθενέστεροι στην πίστη και θα δυναμώνουν, αφού θα στηρίζονται σε αυτούς όπως σε στύλο.
Και θα γραφτεί στις καρδιές τους το θαυμαστό όνομα του Θεού, ώστε να Τον γνωρίσουν και να Τον δοξολογούν.
Θα γραφτεί επίσης το όνομα της νέας Ιερουσαλήμ, που είναι η Εκκλησία του Χριστού και η καθαρή και σεμνή πολιτεία, την οποία οφείλει κάθε Χριστιανός να πολιτεύεται.
Ονομάζεται Ιερουσαλήμ, διότι είναι αγαπημένο σκήνωμα του Θεού.
Λέγεται μάλιστα νέα, επειδή δεν υπάρχει σε αυτήν η φθορά της αμαρτίας.
Λέγεται ότι κατεβαίνει από τον ουρανό, επειδή αυτή που διάγουν ενάρετο βίο μοιάζουν ως ουράνιοι άγγελοι.
Λέγεται ότι κατεβαίνει από Θεού, επειδή ο Θεός δίδαξε και παρέδωσε αυτήν τη θεάρεστη πολιτεία, η οποία μας ανεβάζει στην ουράνια Ιερουσαλήμ, που είναι η βασιλεία του Θεού. Το καινό όνομα του Θεού είναι η ενανθρώπισή του, που πρέπει να υπάρχει στην καρδιά κάθε Χριστιανού.)

 

Αφήστε μια απάντηση