Χαίρεται.
Ιω. 1,1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος
Ο μόνος “άκτιστος “ .
Είναι ο τριαδικός Θεός ,από αυτόν προέρχονται όλα
Ως “κτιστά” ,ιδέες πνεύματα,πράγματα ,υλικά και πνευματικά ,έννοιες ,ιδέες και το σύμπαν νοητό και ορατό ,ολόκληρο .
“ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων”
Ιω. 1,3 πάντα δι᾿ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν.
Η γνώση του “Ων ” σπαρμένη στους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους ως σπορά “σπερματική γνώση ” ….
Το λέει και ο Αριστοτέλης ,πηγαίνοντας πρός τα πίσω καταλήγεις σε κάποιον
“άκτιστο “
Αυτόν που δημιούργησε τα πάντα μετά από αυτόν,αυτόν δεν τον δημιούργησε κανείς ,αλλά ως ΑΓΙΟΣ ,άγει τους πάντες και τα πάντα και από κανέναν δεν άγεται …
Άγιος ει Κύριε …
Ομοούσιος και ετεροούσιος …
Δεν είναι δυνατή όμως η “Θεωρία “ η νοητή πνευματική κοινωνία του “ακτίστου ” με το “κτιστό “ είναι διαφορετική η φύση και η ουσία
Χρειάζεται καθαρός ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΑΣ που κάνει δυνατή την επι “κοινωνία ” .
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να δει τον Θεό όσο και να προσπαθεί και να επιμένει για αυτό , αν δεν πάει μέσω του Χριστού
Αν δεν πιστέψει στον Χριστό ,ως τέλειο άνθρωπο ενωμένο , χωρίς να ανακατεύεται η μία ουσία με την άλλη ,με τον τέλειο Θεό ,
Στον Χριστό ,υποτάσσεται η τέλεια ανθρώπινη ,στην τέλεια Θεία ,με τέλεια υπακοή ,πράττοντας το τέλειο Θέλημα του Θεού ,ως νέος ΑΔΑΜ.
Κάτι που αστόχησε ο ΑΔΑΜ
Δεν θα “δω “ ποτέ τον Θεό ,θα κολλήσω στον άκρατο “σκεπτικισμό ” αν δεν ψάξω τον Χριστό για να με οδηγήσει στον ΘΕΟ ..
Ιω. 1,18 Θεὸν οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε· ὁ μονογενὴς υἱὸς ὁ ὢν εἰς τὸν κόλπον τοῦ πατρός, ἐκεῖνος ἐξηγήσατο.
Ιω. 1,18 Τον Θεόν κανείς ποτέ δεν έχει ίδει. Ο Υιός ο μονογενής, που υπάρχει προαιωνίως πάντοτε στον κόλπον του Πατρός, εκείνος εφανέρωσεν εις ημάς και κατέστησε γνωστόν τον Θεόν.
Στο μυαλό ενός σκεπτικιστή .
Ο σκεπτικιστής εμμένει , προσπαθεί να χωρέσει στο μυαλό του το αχώρητο ,να μετρήσει το αμέτρητο ,να χρονομετρήσει το άχρονο , να καταλάβει το ακατάληπτο .
Δεν μπορείς να μετρήσεις το άπειρο ,δεν μπορείς να χωρέσεις το αχώρητο ,δεν μπορείς να χρονομετρήσεις το άχρονο ,δεν μπορείς να καταλάβεις το ακατάληπτο .
Δεν μπορείς να καταλάβεις ,να κατανοήσεις το “άκτιστο “ από αυτό που προέρχονται όλα ως πηγή κάθε “κτιστού “ δημιουργήματος .
Όλα αυτά τα απαιτεί η “δαιμονική έπαρση “ τα απαιτεί το ΕΓΩ ,το πνεύμα που πνέει σε αυτόν τον κόσμο , το αντίθετο της “ταπείνωσης ” .
Δεν δέχεται την ασύλληπτη ανωτερότητα ,την τελειότητα της ΑΓΑΠΗΣ του Θεού ,λόγω της υπερηφάνειας ,της έπαρσης ,του “σκοτισμού” του νου της ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ από το ΦΩΣ του Θεού ,από την ΑΛΗΘΕΙΑ .
Καληνύχτα …
Όταν επιμένω κρατώντας ένα χάρακα να μετρήσω το άπειρο .
Αυτόν που δημιούργησε τα πάντα ,να κρίνω τις επιλογές του , να συγκριθώ και να τον υπερβώ ,τότε Καληνύχτα …
Τότε είμαι στο δαιμονικό “σκότος ” είμαι σκοτωμένος ,είμαι νεκρός ,σε λάθος δρόμο μακριά από το ΦΩΣ ,και την ΑΛΗΘΕΙΑ μακριά από τον μόνο δρόμο που μπορεί να με οδηγήσει στην σωτηρία ,μακριά από τον Χριστό .
Ιω. 12,32 κἀγὼ ἐὰν υψωθώ ἐκ τῆς γῆς, πάντας ἑλκύσω πρὸς ἐμαυτόν.
Καλή φώτιση και αρχή μετανοίας
Γ.Μ