ΙΕΡΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι / Ο ισχυρός άγγελος, και το μικρό βιβλίο

ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ

10-1 Καὶ εἶδον ἄλλον ἄγγελον ἰσχυρὸν καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, περιβεβλημένον νεφέλην, καὶ ἡ ἶρις ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς στύλοι πυρός,
10-2 καὶ ἔχων ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ βιβλίον ἀνεῳγμένον. καὶ ἔθηκε τὸν πόδα αὐτοῦ τὸν δεξιὸν ἐπὶ τῆς θαλάσσης, τὸν δὲ εὐώνυμον ἐπὶ τῆς γῆς,
10-3 καὶ ἔκραξε φωνῇ μεγάλῃ ὥσπερ λέων μυκᾶται. καὶ ὅτε ἔκραξεν, ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταὶ τὰς ἑαυτῶν φωνάς.
10-4 Καὶ ὅτε ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταί, ἔμελλον γράφειν· καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν· σφράγισον ἃ ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταί, καὶ μὴ αὐτὰ γράψῃς.
10-5 Καὶ ὁ ἄγγελος, ὃν εἶδον ἑστῶτα ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, ἦρε τὴν χεῖρα αὐτοῦ τὴν δεξιὰν εἰς τὸν οὐρανὸν

10-6 καὶ ὤμοσεν ἐν τῷ ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ὃς ἔκτισε τὸν οὐρανὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ καὶ τὴν γῆν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ, ὅτι χρόνος οὐκέτι ἔσται.

10-7 ἀλλ᾿ ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς φωνῆς τοῦ ἑβδόμου ἀγγέλου, ὅταν μέλλῃ σαλπίζειν, καὶ ἐτελέσθη τὸ μυστήριον τοῦ Θεοῦ, ὡς εὐηγγέλισε τοὺς δούλους αὐτοῦ τοὺς προφήτας.
10-8 Καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, πάλιν λαλοῦσα μετ᾿ ἐμοῦ καὶ λέγουσα· ὕπαγε λάβε τὸ βιβλιδάριον τὸ ἀνεῳγμένον ἐν τῇ χειρὶ τοῦ ἀγγέλου τοῦ ἑστῶτος ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς.
10-9 καὶ ἀπῆλθα πρὸς τὸν ἄγγελον, λέγων αὐτῷ δοῦναί μοι τὸ βιβλιδάριον. καὶ λέγει μοι· λάβε καὶ κατάφαγε αὐτό, καὶ πικρανεῖ σου τὴν κοιλίαν, ἀλλ᾿ ἐν τῷ στόματί σου ἔσται γλυκὺ ὡς μέλι.
10-10 καὶ ἔλαβον τὸ βιβλίον ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ἀγγέλου καὶ κατέφαγον αὐτό, καὶ ἦν ἐν τῷ στόματί μου ὡς μέλι γλυκύ· καὶ ὅτε ἔφαγον αὐτό, ἐπικράνθη ἡ κοιλία μου.
10-11 καὶ λέγουσί μοι· δεῖ σε πάλιν προφητεῦσαι ἐπὶ λαοῖς καὶ ἔθνεσι καὶ γλώσσαις καὶ βασιλεῦσι πολλοῖς.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ / ΕΡΜΗΝΕΙΑ

1, 2. Και είδα άλλο δυνατό άγγελο, να κατεβαίνει από τον ουρανό ντυμένο με νεφέλη. Και στο κεφάλι του ήταν το ουράνιο τόξο και το πρόσωπό του ήταν όπως ο ήλιος και τα πόδια του ως στύλοι φωτιάς. Και είχε στο χέρι του ανοιχτό βιβλίο και έβαλε το δεξί του πόδι στη θάλασσα και το αριστερό στη στεριά.

(Ο άγγελος που κατεβαίνει στη γη κατ’ εντολή του Θεού ήταν ντυμένος με νεφέλη, που δηλώνει το αόρατο και καλυμμένο της φύσης του. Το ουράνιο τόξο στο κεφάλι του δηλώνει τις αρετές και τα χαρίσματα που τον στεφανώνουν. Το πρόσωπό του είναι ως ήλιος, δηλαδή καθαρό και φωτεινό. Όλοι οι άγγελοι έχουν καθαρή και ειλικρινή φύση, που δε σπιλώνεται από αμαρτίες αλλά στέκονται απέναντι στον ήλιο της δικαιοσύνης και λάμπουν όπως θα λάμψουν και οι δίκαιοι στη βασιλεία του Θεού.

Τα πόδια του δεν ήταν σαρκικά, αφού οι άγγελοι είναι άυλοι αλλά υποδηλώνουν την εκτέλεση των θείων εντολών. Είναι ως στύλοι φωτιάς που τους μεν δίκαιους τους φωτίζει, τους δε αμαρτωλούς τους καίει. Το ανοιχτό βιβλίο σημαίνει τη γνώση των ανθρώπινων έργων και ειδικά των έργων των αμαρτωλών, τα οποία δεν μπορούν, να κρυφτούν ή να ξεχαστούν. Ως μεγάλος και ισχυρός άγγελος βάζει το δεξί πόδι του στη θάλασσα και το αριστερό στη στεριά. Το δεξί πόδι που είναι το πιο ισχυρό, το βάζει στην πολυκύμαντο θάλασσα, όπου “κατοικούν” οι ασεβείς και κακεντρεχείς άνθρωποι, που θα παιδευθούν περισσότερο.)

3, 4. Και έκραξε με φωνή μεγάλη, όπως το λιοντάρι που βρυχάται. Και τότε λάλησαν οι επτά βροντές με τις φωνές τους. Και επρόκειτο να γράψω αλλά άκουσα φωνή από τον ουρανό, να μου λέει: Σφράγισε αυτά που λάλησαν οι επτά βροντές και μην τα γράψεις.

(Οι επτά βροντές είναι οι αγγελικές δυνάμεις και η λαλιά είναι βέβαια χαρακτηριστικό των λογικών όντων και όχι των άψυχων. Παρομοιάζονται όμως τα λεγόμενα των αγγέλων με βροντές, επειδή ήταν φοβερά και φρικιαστικά. Ο Θεός εμπόδισε τον Ιωάννη, να τα γράψει και να τα φανερώσει στους ανθρώπους, όμως του τα αποκάλυψε, προκειμένου να τα κρατήσει στο μυαλό του.)

5, 6, 7. Και ο άγγελος που είδα να στέκεται στη θάλασσα και στη γη, σήκωσε το χέρι του προς τον ουρανό. Και ορκίστηκε σε Αυτόν που ζει προ πάντων των αιώνων, ο οποίος έκτισε τον ουρανό, τη γη, τη θάλασσα και όσα ζουν μέσα τους, ότι πλέον δεν υπάρχει χρόνος. Αλλά στις ημέρες της φωνής του έβδομου αγγέλου, όταν πρόκειται να σαλπίσει, σύμφωνα με το χαρμόσυνο μήνυμα που είχε στείλει ο Θεός στους προφήτες Του.

(Ο άγγελος υψώνει το χέρι του προς τον ουρανό, για να δείξει, ότι θα κάνει πράξη ό,τι του ζήτησε ο Θεός. Ορκίζεται μάλιστα γι’ αυτό και βεβαιώνει τους απίστους, ότι αφού σαλπίσει ο έβδομος άγγελος, θα έρθει η συντέλεια του κόσμου και έκαστος θα λάβει κατά τα έργα του. Και για τους μεν αμαρτωλούς θα υπάρξει αιώνιο σκότος ενώ για τους δίκαιους θείο φως.)

8, 9, 10, 11. Και η φωνή που άκουσα από τον ουρανό, μου μίλησε πάλι και μου είπε: Πήγαινε και πάρε το ανοιχτό βιβλίο από το χέρι του αγγέλου, που βρίσκεται στη θάλασσα και στη γη. Και πήγα στον άγγελο και του είπα: δώσε μου το βιβλιαράκι. Και μου είπε: Πάρ’ το και κατάφαγέ το. Και θα σου πικράνει την κοιλιά αλλά στο στόμα σου θα είναι γλυκό σαν μέλι. Και έτσι έγινε. Και μου λέει: Πρέπει πάλι να προφητεύσεις σε λαούς και έθνη και γλώσσες και σε βασιλιάδες πολλούς.

(Η φωνή που άκουσε ο άγιος ήταν φωνή ανώτερου αγγέλου. Το ότι έλαβε το βιβλίο σημαίνει, ότι του αποκαλύφθηκαν όλα τα κρυμμένα μυστήρια. Στο στόμα του ήταν γλυκό σαν μέλι, επειδή ευφράνθηκε με τα όσα θα συμβούν στα έσχατα χρόνια, όμως η κοιλιά του πικράθηκε, επειδή έμαθε τα δεινά κολαστήρια που περιμένουν τους αμετανόητους αμαρτωλούς. Η φράση του αγγέλου προς τον Ιωάννη, ότι θα ξαναπροφητεύσει, επιβεβαιώνει, ότι δεν έχει πεθάνει αλλά έχει μεταστεί σε χώρο που μόνο ο Κύριος γνωρίζει και θα ξαναέλθει μαζί με τον Ηλία και τον Ενώχ επί Αντιχρίστου, για να διδάξει τους ανθρώπους.

Γιατί ο Θεός έδωσε τρεις νόμους στους ανθρώπους: Το φυσικό, μέσω του Αδάμ. Το γραπτό, μέσω του Μωυσή. Και τον ευαγγελικό, μέσω των Αποστόλων. Πρέπει λοιπόν στους έσχατους καιρούς να υπάρξουν και μάρτυρες αυτών των νόμων:

Του φυσικού ο Ενώχ, του Μωσαϊκού ο Ηλίας και του ευαγγελικού ο Ιωάννης, που θα φονευθεί μαζί με τον Ενώχ και τον Ηλία υπό του Αντιχρίστου. Έτσι θα επαληθευθεί και η ρήση του Κυρίου προς τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη: “Το ποτήριον που εγώ πίνω θα πιείτε και το βάπτισμα που εγώ βαπτίζομαι θα βαπτιστείτε.” Για το μεν Ιάκωβο εκπληρώθηκε, αφού θανατώθηκε από τον Ηρώδη. Εικάζουμε, ότι για τον Ιωάννη θα εκπληρωθεί, όταν φονευθεί από τον Αντίχριστο.)

 

 

Αφήστε μια απάντηση