Ας πω μία ιστορία φαντασίας….
Εργάζεσαι σε ένα εστιατόριο και η ευθύνη σου είναι να καθαρίζεις τα τραπέζια όταν ο πελάτης αποχωρεί….
Στην κουζίνα ο σεφ σε συνεννόηση με τον εργοδότη αποφασίζουν να βάλουν δηλητήριο στο φαγητό που τρώνε οι πελάτες….
Ένα δηλητήριο το οποίο θα δράσει αργότερα και έτσι δεν θα αποδειχθεί ότι είναι ευθύνη σας….
Και αυτό που αποφασίστηκε στο δικό σας εστιατόριο, αποφασίστηκε συγχρόνως σε όλο τον κλάδο της εστίασης….
Όποιος εργάζεται σε εστιατόριο πλέον θα πρέπει να τρώει το φαγητό του εστιατορίου, έτσι ώστε να αποδειχθεί ότι το φαγητό είναι ασφαλές….
Είναι το μόνο που ζήτησαν οι εργοδότες….
Εννοείται οι υπάλληλοι που γνωρίζουν την αλήθεια και φοβούνται για την υγεία τους, έχουν ένα μεγάλο παράθυρο να ξεφύγουν….
Επειδή γνωρίζουν τον σεφ, κανονίζουν το δικό τους φαγητό να είναι καθαρό από επικίνδυνες ουσίες….
Αυτό ο εργοδότης το γνωρίζει αλλά κάνει τα στραβά μάτια για προφανείς λόγους….
Έτσι είναι όλοι ευτυχισμένοι….
Μία μερίδα όμως υπαλλήλων δεν δέχτηκαν να τρώνε το καθαρό φαγητό του εστιατορίου….
Για λόγους ηθικής προφανώς….
Συνέχισαν όμως να εργάζονται σε αυτό το χώρο, που ήξεραν ότι οι ανυποψίαστοι πελάτες έτρωγαν το δηλητήριο και ακόμα χειρότερα τάιζαν τα αγγελούδια τους με αυτό….
Έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους οικογένειες να καταπίνουν το θάνατο….
Αυτοί οι υπάλληλοι που αρνήθηκαν να συμμετέχουν στο τάισμα του προσωπικού δεν ήταν οι σεφ. Δεν ήταν οι σερβιτόροι….
Απλά καθάριζαν τα τραπέζια….
Δεν τάιζαν τον κόσμο ούτε άμεσα, ούτε έμμεσα….
Απλά ήξεραν και έβλεπαν….
Έστω με πόνο καρδιάς….
Ο μισθός έτρεχε….
Ήξεραν και έβλεπαν….
Ο μισθός έτρεχε….
Το στόμα κλειστό. Ο πόνος στην καρδιά μεγάλος….
Καθάριζαν τραπέζια….
Ώσπου έχασαν την δουλειά τους….
Ναι. Δεν λύγισαν….
Ναι. Δεν έκαναν πίσω….
Όμως ποτέ δεν μίλησαν πραγματικά….
Σίγουρα ξέρουν πολλές λεπτομέρειες, που κλείνουν στη φυλακή όλους τους υπεύθυνους….
Δεν μίλησαν ποτέ….
Όμως διαμαρτυρίες υπάρχουν….
Θέλουν την δουλειά τους πίσω….
Να καθαρίζουν τραπέζια….
Να βλέπουν παιδάκια να τους ταΐζουν στο στόμα οι γονείς το δηλητήριο….
Να ξεκληρίζεται ένα έθνος….
Όμως θέλουν τον μισθό τους να τρέχει, έστω και αν ο κλάδος τους είναι οι μεγαλύτεροι φονιάδες στην ιστορία της ανθρωπότητας….
Και από τότε λοιπόν φωνάζουν για τα δικαιώματά τους, φωνάζουν για να έχουν την δουλειά τους πίσω, φωνάζουν για το δίκιο τους….
Αλλά κουβέντα για το έγκλημα….
Ναι δεν θα το διαπράξουν ποτέ άμεσα ή έμμεσα, εξάλλου απλά καθαρίζουν τραπέζια….
Εσύ. Σαν Άνθρωπος. Σαν άνθρωπος με καρδιά και ψυχή….
Αποσύρεσαι από αυτόν τον κλάδο. Αποσύρεσαι από την πρώτη στιγμή. Λές δημόσια τι συμβαίνει. Βρίσκεις μία δουλειά, έστω χαμάλη για να ταΐσεις την οικογένειά σου και επειδή ήσουν χρόνια στο κλάδο της εστίασης και ξέρεις να καθαρίζεις τραπέζια πολύ καλά, όποιος σε χρειαστεί, πας στο σπίτι του και του καθαρίζεις το τραπέζι….
Δεν θα κάτσεις για κανένα πούστη λόγο να παρακαλάς τους εγκληματίες να σε πληρώνουν κάθε μήνα και να είσαι στη δούλεψή τους….
Όλα θα τα δώσεις στη δημοσιότητα. Τι περιέχει το φαγητό. Ποιοι υπάλληλοι τρώνε το καθαρό γεύμα. Ότι λεπτομέρεια γνωρίζεις για αυτό το κλάδο, θα τα ξεράσεις όλα στον αέρα….
Ναι θα γίνεις χαμάλης….
Ναι θα κουραστείς….
Ναι δεν θα έχεις τις ανέσεις που είχες….
Αλλά τα βράδια θα κοιμάσαι ήσυχος….
Γιατί είσαι Άνθρωπος….
Και οι Άνθρωποι αυτό κάνουν….
Δεν παρακαλάνε το τέρας να τους ταΐζει, ζητώντας άφεση ευθύνης….
Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε….
Εννοείται υπάρχουν εξαιρέσεις….
Πάντα υπάρχουν….
Υ. Γ. Έστω τώρα. Βγάλτε τα πτυχία μπροστά και ξεμπροστιάστε τους. Είσαστε μέσα στα κόλπα. Γνωρίζετε πολλά. Είστε χιλιάδες. Σε μια κοινωνία που την έπεισαν τα πτυχία να αυτοκτονίσει, έχετε πολύ δύναμη, διότι και εσείς κατέχετε πτυχίο. Χρησιμοποιήστε το. Αλλιώς είστε το ίδιο ένοχοι….