σ.σ. Μετά την παρέμβαση Χρυσαυγή (εδώ, μετάφραση εδώ) και Βαβούσκου (εδώ), ο Μητροπολίτης Γλυφάδος εξέδωσε απάντηση στον Βαβούσκο, στην οποία επιμένει ότι στο θέμα της οικογένειας παραπλανήθηκε, επιρρίπτει ευθύνες στους ιερείς, και λέει ότι εάν γνώριζε θα παρακαλούσε τον Αρχ. Ελπιδοφόρο να μην κάνει την βάπτιση μέχρι να αποφανθεί η Ιερά Σύνοδος.
Το νέο δεδομένο που δεν είδαμε πριν είναι η αναφορά του στο ότι «ὑφίσταται πρόβλημα ὡς πρός τήν κανονικότητα τῆς βαπτίσεως» καθότι δεν είχε πληροφορηθεί σωστά όταν έδωσε την άδεια. Ποιός θα μας ξεκαθαρίσει αν το «πρόβλημα ὡς πρός τήν κανονικότητα τῆς βαπτίσεως» είναι νομικής ή πνευματικής φύσεως ή και των δύο; Θα βγάλει πόρισμα η Ιερά Σύνοδος ή το θέμα θα κολλήσει εκεί; Το θέμα είναι άκρως σημαντικό καθότι δύο δικηγόροι κατέθεσαν μήνυση κατά του Αρχ. Ελπιδοφόρου και του περιβάλλοντός του επικαλούμενοι τον αντιρατσιστικό νόμο με αφορμή την παρέμβαση του Χρυσαυγή, και με την κατηγορία ότι οι ανυπόστατες κατηγορίες του «…μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη κοινωνική αναταραχή ενώ στοχοποιούν εμμέσως την πλειοψηφία των Ορθοδόξων…». Μπορεί αυτή η εξέλιξη να έχει κάποια χρήση, ας υποθέσουμε, στην κοινωνία, η Εκκλησία όμως έχει τους δικούς της Κανόνες. Όσο η Ιεραρχία δεν ορθοτομεί τα πράγματα και δεν παρουσιάζει την Ορθόδοξη θέση, υπάρχει κίνδυνος εισπήδησης του αντιρατσιστικού νόμου στα εσωτερικά της Εκκλησίας. Πολλά προβλήματα στη ζωή θα λυνόντουσαν εάν οι Επίσκοποι ορθοτομούσαν εξαρχής με παρρησία τον λόγο της Αληθείας και δεν σέρνονταν πίσω από την πολιτική ορθότητα και τις γραφίδες των πολέμιων της Εκκλησίας.
Ἐδιάβασα μέ πολλή προσοχή τό ἄρθρο πού ἐδημοσίευσε πρόσφατα ὁ ἀξιότιμος κ. Ἀναστ. Βαβοῦσκος μέ τίτλο “Ἡ βάπτιση στήν Γλυφάδα καί ἡ κανονική ἀποτίμηση της”.
Ὅμως, παρά τόν σεβασμό πού τρέφω πρός τό πρόσωπό του καί τήν ἐπιστημονική του κατάρτιση, διαφωνῶ ἀπολύτως ὡς πρός τό συμπέρασμά του, ὅτι ἡ ἐπιστολή τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς πρός ἐμέ ἦταν “ἐγκυρότατη”.
Καί τοῦτο, διότι ὁ κ. Βαβοῦσκος δέχεται ὡς δεδομένο, ὅτι ὁ Σεβ. Ἀμερικῆς, στήν ἐπιστολή πού μοῦ ἀπέστειλε γιά νά λάβῃ τήν ἄδεια μου νά τελέση τήν βάπτιση, ἀνέφερε ὀρθά ὅλα τά στοιχεῖα πού ἀπαιτοῦνται γιά νά λάβη τήν ἄδεια βαπτίσεως τῶν δύο παιδιῶν.
Ἀλλ᾿ αὐτό δέν εἶναι σωστό, διότι ἡ ἀναφορά του στήν “οἰκογένεια στήν ὁποία αὐτά ἀνήκουν” ἦταν παραπλανητική.
Καί ἦταν παραπλανητική, διότι τά παιδιά αὐτά δέν ἀνήκουν “σέ οἰκογένεια, ὅπως αὐτή νοεῖται κατά τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας”.
Αὐτό τό σημεῖο, ὅμως, ὁ κ. Βαβοῦσκος τό ξεπερνᾶ χωρίς καθόλου νά τό ἀγγίξη. Ἤ μάλλον, ἀπό τά γραφόμενά του προκύπτει τό ἐντελῶς ἀντίθετο συμπέρασμα ἀπό αὐτό στό ὁποῖο καταλήγει.
Διότι, ὅπως γράφει, “δόθηκε ἡ σχετική ἄδεια γιά τήν τέλεση τοῦ μυστηρίου… ἀφοῦ κατά τήν ἑδραία πεποίθηση τοῦ παρέχοντος τήν ἄδεια Μητροπολίτη, ἡ ἄδεια ἐδίδετο γιά τήν τέλεση βαπτίσεως δύο τέκνων ἀνηκόντων σέ οἰκογένεια, ὅπως αὐτή νοεῖται κατά τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας”.
Καί ὄντως εἰς ἐμέ εἶχε δημιουργηθῆ αὐτή ἡ πεποίθησις, ὅπως ἦταν φυσικό ἀπό τήν ἀνάγνωση τῆς ἐπιστολῆς τοῦ Σεβασμιωτάτου.
Πλήν ὅμως, ἡ πεποίθησίς μου ἦταν πεπλανημένη, ἐφ᾿ ὅσον στήν πραγματικότητα δέν ὑπάρχει οἰκογένεια κατά τήν ὡς ἄνω πολύ ὀρθή περιγραφή τοῦ κ. Βαβούσκου.
Ὁ Σεβασμιώτατος Ἀμερικῆς, ὅμως, ἄν καί ἐγνώριζε, ὅτι τά παιδιά αὐτά ἀνατρέφονται ἀπό δύο πρόσωπα τοῦ ἰδίου φύλλου, δηλαδή ἀπό οἰκογένεια μή νοουμένη κατά τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐν τούτοις τήν ὠνόμασε οἰκογένεια καί δι᾿ αὐτοῦ τοῦ τρόπου μέ παρεπλάνησε.
Βεβαίως, ὅπως γράφει ὁ κ. Βαβοῦσκος, οἱ ἐφημέριοι τοῦ Ναοῦ θά ἔπρεπε νά εἶχαν διαπιστώσει τό πρόβλημα, ἀπό τά ἀπαιτούμενα ἔγγραφα καί νά μέ εἶχαν ἐνημερώσει.
Δυστυχῶς, οἱ ἐφημέριοι δέν ἐνήργησαν ὀρθῶς, διότι στηριζόμενοι εἰς τό γεγονός, ὅτι ὁ θεῖος τοῦ ἑνός ἐκ τῶν δύο ἀνατρεφόντων τά παιδιά αὐτά εἶναι γνωστός εἰς αὐτούς καί τακτικά ἐκκλησιαζόμενος, ἀπεδέχθησαν νά τούς δοθοῦν τά ἔγγραφα κατά τήν ὥρα τῆς βαπτίσεως, ὅπως λανθασμένα ἔχουν πράξει ἐν ἀγνοίᾳ μου καί εἰς ἑτέρας περιπτώσεις γνωστών προσώπων, καθώς μοῦ ἀνέφεραν μετά τήν ἐν λόγῳ βάπτιση.
Ὡς ἐκ τούτου δέν ἐγνώριζαν ἐκ τῶν προτέρων ποῖοι ἦσαν οἱ ἀνατροφεῖς τῶν παιδιῶν, προκειμένου νά μέ εἰδοποιήσουν ἐγκαίρως.
Εἰκάζω δέ, ὅτι οἱ ἀνατροφεῖς τῶν παιδιῶν ἐσκεμμένως ἴσως παρεκάλεσαν νά φέρουν τά ἔγγραφα τήν ὥρα τῆς βαπτίσεως, προκειμένου νά συλλάβουν ἐξαπίνης τοῦς ἱερεῖς, διότι πέρισυ εἶχαν φέρει τό ἕνα παιδί γιά σαραντισμό καὶ ὁ ἱερεύς ἠρνήθη νά τόν τελέση, ἐφ᾿ ὅσον δέν ἔφερε τό παιδί ἡ μητέρα του.
Βεβαίως κατά τόν σαραντισμό δέν τηροῦνται ἔγγραφα καί δέν ζητοῦνται ἐπώνυμα. Γι᾿ αὐτό καί οἱ ἱερεῖς δέν ὑποψιάσθησαν τί θά συνέβαινε.
Οἱ ἀνατρέφοντες τά παιδιά, λοιπόν, προκειμένου νά μή συναντήσουν τήν ἰδία ἄρνηση καί στήν βάπτιση, ἐμεθόδευσαν δεόντως τήν κατάθεση τῶν ἐγγράφων τήν ὥρα τῆς βαπτίσεως.
Πέραν δέ τούτων προφανῶς καί ὑφίσταται πρόβλημα ὡς πρός τήν κανονικότητα τῆς βαπτίσεως, ἐφ᾿ ὅσον κατά τήν τέλεσή της, ὡς παρασχών τήν ἄδεια Μητροπολίτης, εἶχα πλάνη περί τά πράγματα, ἡ δέ ἐκ τῶν ὑστέρων γνώσις τούτων δέν συνιστᾶ ἀποδοχή τους ἐκ μέρους μου, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τήν ἀναφορά μου πρός τήν Ἱ. Σύνοδο.
Ἐν κατακλείδι, ἐάν ἐγνώριζα ἐγκαίρως, ὅτι τά παιδιά αὐτά δέν ἀνήκουν σέ οἰκογένεια ἀποδεκτή ἀπό τήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ἀφ᾿ ἑνός μέν θά παρεκάλουν τόν Σεβ. Ἀμερικῆς νά μή προσέλθη στήν βάπτιση, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ δέν θά ἐπέτρεπον οὔτε στούς ἱερεῖς νά τήν τελέσουν καί παραλλήλως θά ἀπευθυνόμην στήν Ἱ. Σύνοδο, ὡς Προϊσταμένη μου Ἀρχή, προκειμένου νά μοῦ ὑποδείξη τό πρακτέον γιά μιά τέτοια πρωτοφανῆ περίπτωση.
Βούλα, 1η Αὐγούστου 2022
† Ὁ Γλυφάδας,
Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης & Βάρης
ΑΝΤΩΝΙΟΣ
Πηγή Ρομφαία