Όλοι οι Ορθόδοξοι έχουμε φυτεμένο μέσα μας το διορατικό χάρισμα, αλλά βαριόμαστε να το καλλιεργήσουμε

Γι’ αυτό «κυνηγάμε» τους Άγιους Γέροντες για να μας πουν τι μέλλει γενέσθαι, διότι ζουν έτσι, ώστε να έχουν αυτό το χάρισμα … «πρόχειρο»

Έστω σοι γνωστόν, ώ φιλήσυχε αναγνώστα, ότι μετά την μεσημβρίαν, να μη δέχεσαι κανέναν να ομιλείς, ούτε μοναχό, ούτε κοσμικό, ούτε συ να εξέρχεσαι, ούτε άλλοι να εισέρχονται. Όστις κι αν είναι ας περιμένει το πρωί.

Εάν μου ακούσεις, πρωτεύουσα πάσης ανάγκης και μετά Θεόν και προς τον πλησίον αγάπης, είναι η ίδια σου η σωτηρία! Καθότι ποιαν ωφέλειαν θα προσφέρεις εις τον πλησίον, όταν συ σκοτιστείς εν τοις λεγομένοις του άλλου;  Όταν όμως συ εν ειρήνη υπάρχεις τω θείω φωτί καταυγαζόμενος, εξ’ ων έχεις θα μεταδώσεις και την εντολήν της Αγάπης του Χριστού θα εκπληρώσεις!

Καν είναι Πάσχα, ή Χριστούγεννα, ή Απόκριες, εσύ να τηρείς την ίδιαν σου τάξιν, εσθίων άπαξ της ημέρας, εξ ού ευρίσκει ανωμαλίαν ο στόμαχος, εξ’ ού προέρχονται αι διάφοραι αλλοιώσεις του σώματος και ταράττεται η ειρηνική κατάσταση της ευταξίας των μελών, αλλά και σκοτίζεται η διόρασις της ψυχής σου και πολλά ζημιώνεις την πολιτείαν σου.

Λοιπόν έχε αγαπητέ μου εις όλα μέτρον και πορεύου εν διακρίσει και αυτός μόνος συ όψει την μεγάλην ωφέλειαν, όπου θα σοι προέλθει εξ’ όλων τούτων ων είπαμε. Αλλα καμοί ου μικρά θα γνωρίζεις ευχαριστίαν.

Η ΔΕΚΑΦΩΝΟΣ ΣΑΛΠΙΓΞ(σελ. 253 – 254)

 

Αφήστε μια απάντηση