Μετά από μια εβδομάδα στο σχολείο έρχεται ο γιος μου και μου λέει: “Ο καινούργιος δάσκαλος δεν μας κάνει προσευχή”.

Ήταν το μόνο παιδί που το πρόσεξε μέσα στην τάξη,
και δεν το λέω για να τον παινέψω
αλλά γιατί έχει σημασία στον συλλογισμό μου.

Έχει ένα μοτίβο στη ζωή του, με τον Θεό.

Κάθε βράδυ κάνει προσευχή, κάθε φορά που τρώει,
και ξαφνικά η πρωινή προσευχή
που την είχε συνδέσει με το σχολείο εξαφανίστηκε…

Όταν το σχολείο ερωτήθηκε “γιατί αυτό;”
η απάντηση ήταν πως “είναι θέμα δασκάλου”.

Όταν ο δάσκαλος ερωτήθηκε “γιατί δάσκαλε;”
η απάντηση είναι πως “δεν το θεώρησε σημαντικό
επειδή κάποια παιδιά εισέρχονται στην τάξη αργοπορημένα”
και παρόμοιες δικαιολογίες.

“Αν μου το ζητήσετε θα το κάνω” απάντησε.

Όταν ενημερώθηκαν “οι μαμάδες” για το γεγονός
οι 3 μονάχα αντέδρασαν θετικά
ενώ οι υπόλοιπες έκαναν πως δεν άκουγαν.

Όταν έκανα μια μικρή έρευνα για το θέμα
ανακάλυψα πως το ίδιο γίνεται και σε άλλα σχολεία.

Σε πολλές περιπτώσεις δεν κάνουν προσευχή…

Οπότε μην απορείτε γι’ αυτά που ζούμε και θα ζήσουμε.

Οι γονείς έχουμε γίνει οι “χειρότεροι”
όλων των εποχών από πλευράς πίστης
και χάνουμε και τις προσευχές “των παιδιών”.

Μην απορείτε λοιπόν “γιατί” τα ζούμε όλα αυτά που ζούμε.

Κάντε κι εσείς μια ερώτηση στα παιδιά σας από περιέργεια…

Και κλείνω με ένα κομμάτι του 3ου μέρους του βιβλίου μου.

“Πως αποδεικνύεται πως υπάρχει το σκοτάδι;”

Δεν αποδεικνύεται.

Η επιστήμη το δέχεται ως έχει χωρίς αποδείξεις.

Η μόνη απόδειξη ύπαρξης του σκότους είναι το Φως !

Όταν έρχεται το Φως, το σκοτάδι εξαφανίζεται.

Και όταν επικρατεί το σκοτάδι
είναι γιατί υπάρχει έλλειψη φωτός.

Το σκοτάδι δεν έχει καμία δύναμη από μόνο του.

Όπως ακριβώς και το Θηρίο δεν έχει καμία δύναμη.

Αυτοί οι επιτελείς του,
οι Γνώστες Διαφθορείς δεν έχουν καμία δύναμη.

Τη δύναμη, τους τη δίνουμε εμείς
διώχνοντας το Φως,
που είναι ο Χριστός.

Yannis Bakman

Αφήστε μια απάντηση