ΜΟΡΦΟΥ: ΚΥΠΡΙΑΚΑ, ΚΡΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ! Βίντεο
Ο υποψήφιος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Νεόφυτος Μόρφου, αναφέρθηκε σε ένα από τα κύρια καθήκοντά του στο αρχιεπισκοπικό θρόνο, που θα είναι η στήριξη της ελληνικής γλώσσας και ειδικά στην Κύπρο μας, της χαριτωμένης κυπριακής διαλέκτου, που, όπως τόνισε, μαζί με τα κρητικά και τα ποντιακά είναι οι αρχαιότερες μορφές της ελληνικής γλώσσας, οι πιο κοντινές στην γλώσσα του Ομήρου!
Και προσέξτε πως τίποτα δεν είναι τυχαίο, καθώς το κοσμικό όνομα του Μητροπολίτη Μόρφου, ήταν “Όμηρος”! Και Όμηρος Ομήρω αεί πελάζει…

Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ

Στο υπό έκδοση νέο βιβλίο του Δημήτρη Αλεξάνδρου, συγγραφέα των Καλάς και των Γρεκάνων (δείτε εδώ), με τίτλο “Ήμουν εκεί“, καταγράφεται σχειτικά:
“Στην Παλαιά Διαθήκη αναφέρεται ο Ιωύαν, γιός του Ιάφεθ, που ταυτίζεται με τον Ιαπετό στην ελληνική Μυθολογία, σύμφωνα με την οποία ο Ίωνας ήταν ο τετρακισέγγονος του Ιαπετού. Είναι συγκλονιστικό πάντως πως στην Γένεση, αναφέρονται ως απόγονοι του Ιωύαν (Ίωνα) οι Κίτιοι (Κύπρος) και οι Ρόδιοι (Ρόδος), οι οποίοι απόγονοι, όπως τονίζει, διασπάρθηκαν στα νησιά:
 
«αὗται δὲ αἱ γενέσεις τῶν υἱῶν Νῶε, Σήμ, Χάμ, Ἰάφεθ, καὶ ἐγεννήθησαν αὐτοῖς υἱοὶ μετὰ τὸν κατακλυσμόν.

Υἱοὶ Ἰάφεθ· Γαμὲρ καὶ Μαγὼγ καὶ Μαδοὶ καὶ Ἰωύαν καὶ Ἐλισὰ καὶ Θοβὲλ καὶ Μοσόχ καὶ Θείρας.
….καὶ υἱοὶ Ἰωύαν· Ἐλισὰ καὶ Θάρσεις, Κίτιοι, Ῥόδιοι
ἐκ τούτων ἀφωρίσθησαν νῆσοι τῶν ἐθνῶν ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, ἕκαστος κατὰ γλῶσσαν ἐν ταῖς φυλαῖς αὐτῶν καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν αὐτῶ» (Γένεσις 10, 1-5)
 
Το «Ελισά» αφορά είτε τους Αιολείς – Αίολο (γιο του Έλληνα και θείο του Ίωνα κατά την Μυθολογία), είτε την Κύπρο, η οποία αναφέρεται και σαν «Αλασία»!
Το «Θάρσεις» αφορά πιθανά στην Κιλικία (Θαρσός ίσως Ταρσός), άρα Μικρασία, ενώ υπάρχει και η άποψη ότι αφορά επίσης την Κύπρο.
Το «Κίτιοι» αναφέρεται ξεκάθαρα στην Κύπρο (Λάρνακα) και το «Ρόδιοι» στην Ρόδο! 
 
Επειδή όμως τονίζεται ότι οι απόγονοι του Ίωνα, διεσπάρησαν στα νησιά (και τα μεγαλύτερα εγγύτερα ήταν πράγματι η Κύπρος πρώτη και η Ρόδος δεύτερη), φαίνεται ότι οι πρόγονοί μας αποίκισαν αρχικά τα δύο αυτά νησιά μας. Και το ωραίο είναι ότι κατά την …Ιστορία, η Θάρσος – Θαρσός και το Κίτιο, θεωρούνται …φοινικικές αποικίες. Και η ίδια αυτή …Ιστορία θέλει να παίρνουμε το αλφάβητο από τους …Φοίνικες. Ξεκάθαρα όμως από την Παλαιά Διαθήκη πρόκειται για Ιωνικές – Ελληνικές πόλεις. Για τον Ελληνισμό της Θάλασσας!
 
Η τελευταία παρατήρηση, έχει να κάνει με τον, όντως, νησιωτικό πανάρχαιο Ελληνικό Πολιτισμό μας (Κυκλαδικός – Μινωικός) και το γενναιόδωρο χάρισμα της θάλασσας (ναυτοσύνη) που μας έδωσε πράγματι ο καλός Θεός από τότε, ως τώρα”!
Συμπληρωματικά σημειώνουμε ότι η περίφημη Μίλητος της Ιωνίας, υπήρξε αποικία των Κρητικώνη οποία με την σειρά της ίδρυσε όλες  σχεδόν τις ατέλειωτες ελληνικές αποικίες της Μαύρης Θάλασσας, συμπεριλαμβανομένων των διάσημων πόλεων των Ποντίων, όπως ΣινώπηΑμισόΤραπεζούντα και άρα υπάρχει κάποια ισχυρή και άμεση σχέση πλέον μετάξυ Κρήτης και Πόντου, όπως και μεταξύ ΚύπρουΡόδου και Κρήτης. Χαρακτηριστική είναι ακόμη και τώρα η κυπριακή προφορά των κατοίκων στο χωριό Αρχάγγελος της Ρόδου!
Αποικίες Πόντου – Με κυκλικό σύμβολο αυτές που ίδρυσε η Μίλητος -πηγή Βικιπαίδεια
Επομένως δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι αυτές οι περιοχές του Ελληνισμού, η Κύπρος, η Κρήτη και ο Πόντος, διατηρούν αρχέγονα στοιχεία της κοινής μας Ελληνικής Γλώσσας, που σημαίνει ότι αυτοί είναι και οι πρωτομάστορές της, καθώς από τα νησιά, ο Ελληνισμός και η Γλώσσα μας, έφτασε σε όλα τα άλλα ηπειρωτικά μέρη. Ακόμη και ο μοναδικός Όμηρος φέρεται πως έδρασε στα νησιά μας. Δίδασκε στην Χίο, τάφηκε στην Ίο…

ΟΙ ΠΡΩΤΟΓΡΑΦΕΣ ΔΙΣΠΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΓΙΟΥΡΩΝ

Ενώ αξίζει να τονιστούν οι δύο συγκλονιστικές πρωτογραφές της Γλώσσας μας, που ανακαλύφθηκαν στο Δισπηλιό Καστορίας (Μακεδονία), του 5.500 μ.Χ. και των Γιούρων (Β. Σποράδες) του 5.000 – 4.500 π.Χ., με καμαρωτά ελληνικά γράμματα (δείτε εδώ)! Και ίσως είναι πίνακες εμπορικής καταγραφής προϊόντων που ανταλλάσονταν με τους νησιώτες μας ναυτικούς και εμπόρους. Άρα σκεφθείτε για πόσο παλιές γραμματικές ρίζες μιλάμε… Γιατί η προφορική γλώσσα είχε ανάγκη να καταγραφεί στις εμπορικές συναλλαγές. Στο δούναι λαβείν. Τι πήρα, τι πούλησα, τι παραγγέλω, τι έχω στο αμπάρι ή την αποθήκη… Επίσης μπορεί να είχε νόημα σαν οδηγία – σημάδια πλου και ίδρυσης αποικιών.
Οι πρωτογραφές αυτές σε Δισπηλιό και Γιούρα, είναι πολύ παλαιότερες από την συλλαβική Γραμμική Α΄ και το παρόμοιο Κυπριακό (Κυπρομινωϊκό) Συλλαβάριο, που τοποθετούνται περί το 1500 π.Χ..
Άλλωστε και αργότερα, πάλι με τα πλοία μας, μεταφέρθηκε η Ελληνική Γλώσσα και το Αλφάβητό της και σε όλη την Δύση, συνάμα με τα εκλπηκτικά μας προϊόντα, όπως λάδι, κρασί, αμφορείς.!

ΠΑΝΝΗΣΙΩΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Άλλωστε ο Κυκλαδικός και Μινωϊκός Πολιτισμός, όπως τους έχουν ονομάσει συμβατικά οι επιστήμονες, θεωρούνται οι πρώτοι γνωστοί Ελληνικοί Πολιτισμοί, που ήταν τελικά οι πολιτισμοί των νησιών μας, τα οποία ανέπτυξαν ναυτιλία και εμπόριο. Άρα, συμπεριλαμβάνοντας όσα προστίθενται για Κύπρο και Ρόδο, μπορούμε γενικά να τους ονομάσουμε Παννησιωτικό Ελληνικό Πολιτισμό. Εκεί είναι οι πρώτες ρίζες μας. Και αν αφήσουμε τα νησιά μας να ερημώσουν και να χαθούν, θα χαθούμε και εμείς μαζί τους. Να γιατί πρέπει να ξαναεπιστρέψουμε στην θάλασσα, όπως πρότεινε από το 2011 το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ, ζητώντας δημιουργία νέας Πρωτεύσουσας της Ελλάδας; στην δυτική Χίο, για να τραβήξει όλο το έθνος ξανά μπροστά, ξανά στα νησιά, ξανά σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία (δείτε εδώ)
Τέλος για τα περί δήθεν “φοινικής προέλευσης” των ελληνικών γραμμάτων, αξίζει να δείτε τους εμπεριστατωμένους ισχυρισμούς του τέως Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών Αντώνιου Κουνάδη το 2019, ο οποίος και απαίτησε να αφαιρεθεί η σχετική θεωερία από τα βιβλία Ιστορίας (δείτε εδώ).
Αυτό άλλωστε το πιστοποιεί πλέον η ίδια η Παλαιά Διαθήκη, όπως είδαμε παραπάνω, αφού διαχωρίζει πλήρως τους απογόνους Ιωύαν (Ίωνα) από τους υπολοίπους, τονίζοντας ότι κάθε κλάδος, κάθε γένος είχε και την γλώσσα του.
Συμπερασματικά, μόνο σεβασμό και θαυμασμό οφείλουμε σε αυτές τις αρχέγονες ελληνικές διαλέκτους της Κύπρου και των Κυπρίων, της Κρήτης και των Κρητικών, του Πόντου και των Ποντίων. Και αν δεν τις καταλαβαίνουμε σε κάποια σημεία, σημαίνει πως θέλουμε “φροντιστήριο” αρχαίων ελληνικών… Γιατί πραγματικά είμαστε αναπολόγητοι για την εκπαραθύρωση όχι μόνο της αρχαίας και βυζαντινής μας γλώσσας, αλλά ακόμη και αυτών των νέων ελληνικών που μας απέμειναν (δείτε εδώ). Ημών, των απογόνων των σοφών και τρανών ελληνικών γραμμάτων… Των απογόνων του αξεπέραστου Ομήρου… (Στον ζωγραφικό πίνακα του 1827 εικονίζεται “η αποθέωση του Ομήρου” του Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ, με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια να κάθονται κάτω από τον μεγάλο Έλληνα ποιητή).

Αφήστε μια απάντηση