*Μόνο το ιστορικό αν ήξεραν οι Έλληνες, όταν έφτασε ο Μέγας Αλέξανδρος στα Ιεροσόλυμα, το τι έγινε εκεί, θα ήταν υπερήφανοι για τη γλώσσα τους και για τον Ελληνισμό.*
*Θα ήταν υπερήφανοι που είναι Έλληνες!*
*Φτάνοντας, λοιπόν, ο Μέγας Αλέξανδρος στα Ιεροσόλυμα, την παραμονή το βράδυ, τον ειδοποίησε ο Θεός και του είπε, ότι αυτή η πόλη είναι δική Του και να μην την πειράξει και ότι θα του δίνανε τα κλειδιά της πόλης.*
*Από την άλλη πλευρά, ο ραββίνος της πόλης των Ιεροσολύμων, ρώτησε τον Θεό, για το αν έπρεπε να αντισταθούν ή να παραδώσουν τα κλειδιά της πόλης.*
*Ο Θεός τού είπε:
– Αυτός που θα έρθει, είναι δικός Μου και θα του δώσεις τα κλειδιά!
Έτσι και έγινε.*
*Όταν συνάντησε τον ραββίνο, ο Μέγας Αλέξανδρος κατέβηκε από το άλογό του και τον ασπάστηκε και ο ραββίνος τού έδωσε τα κλειδιά της πόλης.*
*Το βράδυ, όταν παρέθεσαν γεύμα οι ραββίνοι στον Μέγα Αλέξανδρο, ο Παρμενίων, ένας από τους υπασπιστές του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δεν κάθισε στο τραπέζι μαζί τους.*
*Μάλιστα δικαιολογήθηκε και παραπονέθηκε στον Μέγα Αλέξανδρο, λέγοντάς του:
– Στρατηγέ, φτάσαμε μέχρι εδώ και δεν κατεβήκαμε για κανένα λόγο από το άλογό μας και κατέβηκες εσύ, για έναν ιερέα;*
*Ο Μέγας Αλέξανδρος τού είπε:
– Δεν ξέρεις τι μού είπε ο Θεός χθες, για τον ραββίνο αυτόν, γι’ αυτό και λες αυτά τα λόγια. Αν ήσουνα παρών και άκουγες τα λόγια αυτά, θα κατέβαινες κι εσύ από το άλογο!*
*Ακούσατε;
Ο ίδιος ο Θεός παρουσιάστηκε στον Μέγα Αλέξανδρο!*
*Χρησιμοποίησε ο Θεός τον Μέγα Αλέξανδρο, ώστε να διαδοθεί η ελληνική γλώσσα, μέχρι τα έγκατα της Ασίας, κάτι αναγκαίο και επιτακτικό, αφού αργότερα γράφτηκε η Αγία Γραφή στην Ελληνική γλώσσα..*
*Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας †.*