Ποιά είναι η πνευματική παγίδα που προσπαθεί να καταπιεί “ει δυνατόν και τους εκλεκτούς;”.
Ένα από τα πολλά καλά του παρόντος ιστολογίου, είναι και το ότι υπάρχουν αξιολογότατοι αρθρογράφοι, οι οποίοι προσεγγίζουν και αναπτύσσουν με σοβαρότητα και αρτιότητα ποικίλα πνευματικά θέματα και ζητήματα.
Το επίσης πολύ καλό με τους εν λόγω αρθρογράφους, είναι ότι στηρίζουν τα γραφόμενά τους, είτε στην Αγία Γραφή, είτε στις παρακαταθήκες των Αγίων Πατέρων μας.
Σε θέματα που άπτονται της αιωνιότητας και της σωτηρίας της ψυχής, δεν χωρούν αυτοσχεδιασμοί και πειραματισμοί.
Ο καθένας μπορεί να έχει μια γνώμη και άποψη και σαφώς μπορεί να την εκφράζει ελεύθερα αλλά όταν μπαίνουμε “στα χωράφια” της αιωνιότητας και της σωτηρίας της ψυχής, αφήνουμε στην άκρη το “εγώ” και τις προσωπικές γνώμες, απόψεις και πεποιθήσεις και ακολουθούμε με σιγουριά και βεβαιότητα το “μονοπάτι” που άφησαν για να βαδίσουμε κι εμείς, τόσο οι Άγιοί μας όσο και ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.
Και αυτό γιατί;
Διότι σε κάθε παρέκκλιση ή χάραξη άλλου, δικού μας “μονοπατιού”, καραδοκεί η πλάνη, η κακοδοξία, ενδεχομένως και η αίρεση.
Και φτάνουμε στο σήμερα, στις μέρες μας…
Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο, αρκετοί από τους πνευματικούς μας ταγούς, να χαράζουν το δικό τους “μονοπάτι”, χαρακτηρίζοντας τους Αγίους Πατέρες αυστηρούς, παλιομοδίτες μέχρι και – άκουσον άκουσον – θύματα του αρχαικάκου όφεως!
Το ακόμα χειρότερο είναι ότι αυτοί οι πνευματικοί μας ταγοί, ζητούν και από εμάς, τους απλούς πιστούς, να τους ακολουθήσουμε στο δικό τους “μονοπάτι”, σίγουροι πως πράττουν το σωστό και θεάρεστο, βασιζόμενοι στην ιερωσύνη που φέρουν και χρησιμοποιώντας κατά το δοκούν, χωρία της Αγίας Γραφής και ερμηνεύοντας κατά το δοκούν, λόγους και γραπτά Αγίων Πατέρων.
Κι εδώ αρχίζουν τα θέματα που “φωτογραφίζουν” τη μεγάλη παγίδα που χάσκει ανοικτή για να καταπιεί “ει δυνατόν και τους εκλεκτούς”.
“Εσύ κάνε προσευχή και φρόντισε για την προσωπική σου μετάνοια και ο Χριστός θα σώσει την εκκλησία Του. Δεν έχει την ανάγκη της δικής σου προστασίας”.
Μια “καραμέλα” που παίζει πολύ τώρα τελευταία, απέναντι σε όσους τολμούν να εκφράσουν την αντίθεσή τους και τον έλεγχό τους στην πνευματική “κατρακύλα” της θεσμικής εκκλησίας και του Πατριάρχη.
Η απάντηση είναι απλή. Σαφώς και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός θα σώζει πάντοτε την Εκκλησία Του (ως πνευματική υπόσταση και ως θεματοφύλακα της Αλήθειας) και “πύλαι Άδου ού καταισχύσουσιν αυτής” αλλά εμείς τι κάναμε όταν η πίστις και τα δόγματα κινδύνευαν με αλλοίωση; Tι θέση πήραμε για την επέλαση της παναίρεσης;
O Xριστός σαφώς και σώζει πάντα την Εκκλησία Του αλλά θέλει και τους ανθρώπους συνεργούς Του στο Θεϊκό Του σχέδιο.
Αλλιώς δεν θα χρειαζόταν οι Ομολογητές να ομολογήσουν, οι Μάρτυρες να μαρτυρήσουν και οι Άγιοι Πατέρες μέσω Οικουμενικών και Τοπικών συνόδων να συναποφασίσουν για την Αλήθεια.
Ο καθένας από αυτούς θα μπορούσε να σκεφτεί:
“O Χριστός θα σώσει την Εκκλησία Του. Ας κοιτάξω λοιπόν την προσωπική μου μετάνοια και την προσευχή μου και για όλα τα άλλα θα μεριμνήσει ο Κύριος”.
Να το προσέξουμε λίγο αυτό, διότι εξαπλώνεται ως “δόγμα” ανάμεσα σε ανθρώπους πιστούς και χωρίς να το θέλουμε ακυρώνουμε τον αγώνα τον Μαρτύρων, Ομολογητών και λοιπών Αγίων μας.
Κάποια από τα ερωτήματα λοιπόν που προκύπτουν και “φωτογραφίζουν” ακόμα καλύτερα την αναφερόμενη “παγίδα” είναι τα εξής:
Γιατί κάποιοι κληρικοί, μοναχοί, λαϊκοί κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν ότι εκκλησιαστικά δεν είμαστε σε εποχές “κανονικότητας” αλλά παναίρεσης, οπότε πρέπει να δράσουμε διαφορετικά;
Ένα απλοποιημένο παράδειγμα για να γίνουμε κατανοητοί…
Σε ένα δικαστήριο διεξάγεται μια δίκη και όλοι οι δικαστικοί λειτουργοί, εξασκούν με πιστότητα, ακρίβεια και τιμιότητα τα καθήκοντά τους για να διασφαλίσουν το δικαιότερο αποτέλεσμα.
Αν λοιπόν κατά τη διάρκεια αυτής της δίκης υπάρξει ένα τηλεφώνημα για τοποθέτηση βόμβας στο κτίριο του δικαστηρίου, όλοι οι δικαστικοί λειτουργοί, εγκαταλείπουν την “κανονικότητά” τους και φροντίζουν για την ασφάλειά τους.
Όταν η ασφάλειά τους επιβεβαιωθεί, τότε επιστρέφουν στα καθήκοντά τους και στην “κανονικότητά” τους.
Δεν μπορούμε αγαπητοί αδελφοί να μιλάμε στις μέρες μας, μόνο για μετάνοια και ταπείνωση και γύρω μας να γίνονται τα μύρια όσα, ως “βόμβα” στα δόγματα και στην ορθότητα της πίστης μας κι εμείς να κάνουμε πως δεν βλέπουμε ή δεν είναι δική μας δουλειά γιατί θα τα διορθώσει όλα ο Χριστός.
Και περνάμε στα επόμενα ερωτήματα που “φωτογραφίζουν” την παγίδα:
H Iερωσύνη δεν εκπίπτει ποτέ; Ό,τι και να κάνει ο φέρων αυτήν;
Kαι ως λογική συνέχεια η επόμενη:
O πιστός οφείλει πάντοτε και άνευ όρων υπακοή στους πνευματικούς του ταγούς;
O πιστός έχει δικαίωμα να κρίνει τους πνευματικούς του ταγούς;
Ή είναι πάντα ιεροκατάκριση;
Ποιές είναι οι “ασφαλείς” απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα;
Aσφαλείς απαντήσεις δίνονται είτε μέσω των Αγίων μας είτε μέσα από την Αγία Γραφή η οποία και αποτελεί τον απολύτως αληθή λόγο του Κυρίου μας.
Κι εδώ γυρνάμε στην αρχή του άρθρου μας και τις απαντήσεις θα τις βρούμε αναπτυγμένες με αγιοπατερική και αγιογραφική τεκμηρίωση από τους αξιολογότατους αρθρογράφους της ιστοσελίδας κ.Τζανάκη και κ.Δαπέργολα σε σημείο που δεν χρειάζεται από μέρους μου να προστεθεί ούτε κεραία.
Ζ.Α
https://www.triklopodia.gr/γεώργιος-τζανάκης-δικαιοκρισία-καί-ἀ/
https://www.triklopodia.gr/ν-δαπεργολασ-τυφλη-και-ανευ-ορων-υπακο/
https://www.triklopodia.gr/νεκταριοσ-δαπεργολασ-η-κακοδοξια-τησ/