–Γεια σου ξάδερφε, του λέει ο γάιδαρος στο άλογο.
–Πφφφ, πτωχέ, καταφρονεμενε,μακρινέ συγγενή,απαντάει το άλογο ρίχνοντας του μια υποτιμητική ματιά. Εγώ είμαι άλογο κι εσύ γάιδαρος! Κοίταξε πόσο όμορφο είμαι. Δες την κορμοστασιά μου,την πλούσια χαίτη μου,την φουντωτή ουρά μου… Έλα στο σπίτι μου να σου δείξω και τα τρόπαια μου.
Πάνε στο σπίτι του αλόγου. Ο ένας τοίχος ήταν γεμάτος κυπελα.
– Αυτά που βλέπεις τα έχω κερδίσει στις μεγαλυτερες ιπποδρομίες της Αγγλίας !
Ο αλλος τοιχος ηταν γεματος βραβεια.
– Αυτα τα εχω κατακτήσει στους μεγαλυτερους διαγωνισμους ομορφιας !
Ο τριτος τοιχος ηταν γεματος μετάλλια.
– Αυτα τα εχω παρει σε αγωνες επιδειξης στους Ολυμπιακους !
Φευγει ο γαιδαρος φρικαρισμενος,μη μποροντας να αντεξει τοσες προσβολες. Ολο το βραδυ στριφογυριζε. Σηκωνεται την αλλη μερα το πρωι,παιρνει μια εγκυκλοπαιδια με ζωα, βρισκει τη φωτογραφια μιας ζεβρας,την κοβει, την κορνιζαρει και την κρεμαει στον τοιχο. Το μεσημερι συνανταει το αλογο.
– Ξαδερφε, ελα στο σπιτι μου να κερασω καφε, να δεις κι εσυ τα τροπαια μου.
Πανε στο σπιτι του γαιδαρου και καθονται στο σαλονι.
– Ξαδερφε,παω στην κουζινα να φτιαξω δυο φραπεδακια κι ερχομαι.
Ερχεται σε λιγο ο γαιδαρος με τους καφεδες.
– Ελα, ειδες τα τροπαια μου; ρωταει το αλογο.
– Πλακα μου κανεις; Εγω δεν βλεπω τιποτα !
– Καλα μωρε,στραβος εισαι; Δεν ειδες τη φωτογραφια στον τοιχο; Εγω στα νιατα μου επαιζα στον ΟΦΗ και μετά πήρα μεταγραφή στη Γιουβεντους!