– Άσε ρε φίλε, ξεχνάω συνέχεια τελευταία. Πρέπει να αρχίζω να τα χάνω.
– Αχ! κι εγώ το πάθαινα αλλά πήγα σ’ένα φοβερό γιατρό και πλέον είμαι μια χαρά.
– Σοβαρά, πως τον λένε να πάω κι εγώ;
– Πως τον λένε να δεις, πως τον λένε … Θυμάσαι ένα πόλεμο που’χε γίνει παλιά;
– Ποιόν λες, τον πρώτο παγκόσμιο;
– Όχι! πιο παλιά.
– Της επανάστασης του 1821;
– Όχι! ακόμα πιο παλιά, στην αρχαία Ελλάδα.
– Τον Πελοπονησιακό;
– Όχι μωρέ … έναν που’χε γίνει για μια γυναίκα.
– Ααα, τον Τρωικό λες.
– Α, γειά σου! Πως την έλεγαν την γυναίκα;
– Ωραία Ελένη! Γυρνάει ο παππούς και φωνάζει :
– Ελένη! Θύμησέ μου ρε … πως τον λέγανε τον γιατρό που πήγαμε;