Ο άνθρωπος του Θεού δεν μας υποδεικνύει τι να κάνουμε αλλά είναι το φως που μας κάνει να διακρίνουμε να βλέπουμε τι να κάνουμε και πως να το πράξουμε! Χωρίς αυτόν είμαστε στα τάρταρα στα σκοτάδια.. και όπου δεν υπάρχει φως δεν υπάρχει ζωή δεν υπάρχει χαρά έρημος και μέσα και έξω,,,Το φως γεμίζει την πλάση ζωντανεύει το χρώμα κάνει τη δημιουργία ποίηση και τη ζωή ευχαριστία..
Άλλο ιεροκήρυκας άλλο κατηχητής κι άλλο άνθρωπος του Θεού….ο άνθρωπος του Θεού είναι ευτυχία..πληρότητα.. ζει μέσα του κι ανάμεσα μας ο Χριστός..
Ο άνθρωπος του Θεού είναι τόσο διακριτικός σαν παρουσία όσο και ζωτικής σημασίας όσο το φως.. είναι μια φλόγα αμυδρή που αναδεύει που καταλύει το σκοτάδι, μια μόνο μικρή σταγόνα σταλαγματιά φως αρκεί να καταβάλει το σκοτάδι. Τι κουράγιο μια τόσο δα φλόγα να παλεύει με το άπλετο σκότος και να υπερισχύει… γι αυτό η χαρά είναι μεγάλη γιατί και η ανατροπή είναι τεράστια.
Είναι αυτός που πραγματώνει κι ενσαρκώνει το ”ίνα υιοι φωτός γένησθε…” ή το ”ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων”.
Ο άνθρωπος του Θεού δεν μας υποδεικνύει τι να κάνουμε αλλά είναι το φως που μας κάνει να διακρίνουμε να βλέπουμε τι να κάνουμε και πως να το πράξουμε! κι έτσι βρίσκουμε το Φως το Χριστό μέσα μας … τον αληθινό και μόνο Οδηγό μας τον μόνο που ξέρει την Οδό το μονοπάτι σωτηρίας..
Ο άνθρωπος του Θεού δεν σε κάνει εξαρτημένο από τη ”σοφία” και τη ”χάρη” του σε αυτονομεί αφού σου μεταδίδει το Χριστό μέσα σου..