Λεμεσού Αθανάσιος για Ιωσήφ Βατοπαιδινό

“Δεν θέλω να χαλάσω τον χαρακτήρα μου..”
(Λεμεσού Αθανάσιος για Ιωσήφ Βατοπαιδινό)

Ο γέροντας μας ο Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός ήταν πολύ έξυπνος άνθρωπος, πανέξυπνος. Ήταν δηλαδή ανώτερα έξυπνος από το συνήθη άνθρωπο. Παρά ταύτα όμως ήταν πολύ απλούς. Όταν εμείς πηγαίναμε να του πούμε: γέροντα, καλά δεν καταλαβαίνετε ότι αυτός σας εκμεταλλεύεται! Αυτός σας κατηγορεί! Αυτός σας χρησιμοποιεί για πονηρούς λόγους, δικούς του! Μας έδινε να καταλάβουμε ότι εμείς σκεφτόμαστε λάθος και ότι ο ίδιος δεν ήθελε να σκεφτεί έτσι. Και μας το έλεγε: “Δεν θέλω να χαλάσω το χαρακτήρα μου. Δεν θέλω να σκέφτομαι όπως σκέφτεσαι εσύ!”. Και με μια ματιά του έβλεπε τον άλλο άνθρωπο όπως είναι. Σαν το βλέμμα του να είχε ηλεκτρόδια, σε διαπερνούσε από τη μια άκρη μέχρι την άλλη! Ήξερε πολύ καλά. Αφού όταν καμιά φορά πηγαίναμε να του δικαιολογηθούμε, έλεγε: “Μην κουράζεσαι παιδί μου. Εγώ σε βλέπω και απ’ έξω και από μέσα.”

Ήξερε τα πάντα. Δεν μπορούσαμε να κρυφτούμε από αυτόν. Αλλά παρά ταύτα έβλεπε τον άνθρωπο με μία αθωότητα. Και αυτό, ξέρετε, ότι χρειάστηκα πολλά χρόνια για να το καταλάβει το μυαλό μου, πώς γινόταν αυτό το πράγμα. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς ο γέροντας, τόσο έξυπνος, εν τούτοις άφηνε τους άλλους ανθρώπους να τον εκμεταλλεύονται και να τον χρησιμοποιούν. Και όταν ερμήνευα στους αδερφούς εδώ (στις ομιλίες του) τον ύμνο της αγάπης που λέει:

«ἡ ἀγάπη οὐ λογίζεται τὸ κακόν»

τότε κατάλαβα και τον γέροντα. Ότι δεν ήθελε να λογίζεται το κακό γιατί είχε πολλή αγάπη. Αγαπούσε τους αδερφούς του ως εικόνες Θεού και δεν ήθελε να βάλει κακό λογισμό για τους άλλους παρόλο που η λογική του, του το έλεγε. Το έβλεπε. Η καρδιά του όμως είχε άλλη λογική.

Για μας ήταν σκάνδαλο ο γέροντας! Λέγαμε, καλά δεν το βλέπει; δεν το καταλαβαίνει;
Πώς το ανέχεται; Θυμάμαι μια φορά ήταν ένας Θεολόγος εκεί στο γέροντά μας και του λέει: “Καλά, γέροντα, πώς τον ανέχεστε αυτόν;” Και ο γέροντας κούνησε το κεφάλι του και λέει: “Πώς ανέχεται ο Θεός εμένα!”
Αυτόν τον λογισμό είχε. Δεν σκεφτόταν πως ανέχομαι εγώ τον αδερφό μου. Σκεφτόταν πως ανέχεται ο Θεός εμένα. Και με αυτόν τον λογισμό δεν έβλεπε τον αδερφό ως βάρος.

π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού

 

Αφήστε μια απάντηση