Κάποτε ενας χωρικός άκουσε στην εκκλησία ότι αν δώσεις ελεημοσύνη θα λάβεις εκατονταπλάσια από τον Θεό.
Είπε λοιπόν στην γυναίκα του να δώσουν ως ελεημοσύνη το μοναδικό βόδι που είχαν και ο Κύριος θα τους επέστρεφε 100 βόδια για την καλή τους πράξη. Έδωσε λοιπόν 1 βόδι και περίμενε την ανταπόδοση από τον Θεό. Περνούσε ο καιρός και τα 100 βόδια δεν ερχόταν. Ένα πρωΐ λοιπον αποφάσισε να ανεβεί στο γειτονικό βουνό για να βρει τον Θεό και να τον ρωτήσει πότε θα του έδινε τα 100 βόδια.
Ανεβαίνοντας στο βουνό συνάντησε έναν ασκητή. «Πού πηγαίνεις;» ρώτησε ο ασκητής.
«Πάω να βρω τον Θεό να τον ρωτήσω για την ελεημοσύνη που έκανα».
«Όταν Τον συναντήσεις», είπε ο ασκητής, «ρώτησέ Τον και για μένα. Είμαι στο βουνό και ζω ασκητικά εδώ καὶ σαράντα χρόνια. Κέρδισα τελικά την Βασιλεία των Ουρανών;».
«Ευχαρίστως να Τον ρωτήσω» αποκρίθηκε ο χωρικός και συνέχισε τον δρόμο του. Λίγο πιο πάνω συνάντησε έναν γέρο άντρα µε λευκή γενιάδα.
«Ποιον ψάχνεις;» ρώτησε ο γέροντας. «Άκουσα στην εκκλησία ότι αν κάνω ελεημοσύνη, θα πάρω εκατονταπλάσια από τον Θεό. Ψάχνω λοιπόν τον Θεό να µου πει πότε θα µε ανταμείψει για την ελεημοσύνη μου».
«Γύρνα στο σπίτι σου και σκάψε κάτω από το δέντρο στην αυλή σου. Θα βρεις ένα τσουκάλι µε λίρες. Μη το πεις πουθενά, µόνο συνέχισε να βοηθάς τον κόσµο και δεν θα στερηθείς τίποτα στη ζωή σου».
«Σ᾽ ευχαριστώ γέροντα. Και κάτι ακόµα. Ερχόμενος να σε βρω, συνάντησα έναν ασκητή και µου ζήτησε να σε ρωτήσω αν μετά από σαράντα χρόνια αγώνων και άσκησης, κέρδισε τελικά την Βασιλεία των Ουρανών».
«Να πεις σε αυτόν τον ασκητή ότι κι άλλα σαράντα χρόνια να κάτσει στο βουνό δεν θα κερδίσει την Βασιλεία των Ουρανών. Τον ασκητή αυτόν του δίνω κάθε µέρα ένα παξιµάδι εδώ καὶ σαράντα χρόνια. Σήμερα, ξέροντας οτι θα έρθεις του έδωσα δύο παξιµάδια, ένα για αυτόν και ένα για σένα. Αυτός όµως αντί να σου δώσει το ένα, τα κράτησε και τα δύο για τον εαυτό του, χωρίς να έχει εμπιστοσύνη σε μένα. Εσύ όμως χωρίς δισταγµό έδωσες το βόδι σου πιστεύοντας σε αυτό που άκουσες στην εκκλησία».