Άγιος Παϊσιος: Στὶς μέρες μας ὁ διάβολος ἁλωνίζει. Ἡ ἐξομολόγηση κόβει τὰ δικαιώματα τοῦ διαβόλου.

Μὲ τὴν ἁμαρτία δίνουμε δικαιώματα στὸν πειρασμό.


Πολύς δαιμονισμός ὑπάρχει σήμερα στὸν κόσμο. Ὁ διάβολος ἁλωνίζει, γιατί οἱ σημερινοί ἄνθρωποι τοῦ ἔχουν δώσει πολλά δικαιώματα καὶ δέχονται δαιμονικές ἐπιδράσεις φοβερές. Ἔλεγε ἕνας πολύ σωστὰ: «Ὁ διάβολος παλιά ἀσχολεῖτο μὲ τούς ἀνθρώπους, τώρα δὲν ἀσχολεῖται! Τούς ἔβαλε στὸν δρόμο καὶ τούς λέει: «Ὥρα καλή!». καὶ τραβᾶνε οἱ ἄνθρωποι!». Εἶναι φοβερό! Βλέπετε, τὰ δαιμόνια στὴν χώρα τῶν Γαδαρηνῶν
20, γιὰ νὰ πᾶνε στὰ γουρούνια, ζήτησαν ἄδεια ἀπὸ τὸν Χριστό, γιατί τὰ γουρούνια δὲν εἶχαν δώσει δικαίωμα στὸν διάβολο καὶ αὐτός δὲν εἶχε δικαίωμα νὰ μπῆ σʹ αὐτά. Ὁ Χριστός ἐπέτρεψε νὰ μπῆ, γιὰ νὰ τιμωρηθοῦν οἱ Ἰσραηλίτες, ἐπειδή ἀπαγορευόταν νὰ τρῶνε χοιρινό κρέας.
Γέροντα, εἶναι μερικοί ποὺ λένε ὅτι δὲν ὑπάρχει διάβολος.

Ναί, κι ἐμένα μου εἶπε κάποιος: «Νὰ βγάλης ἀπὸ τὴν γαλλική μετάφραση τοῦ βιβλίου « Ἅγιος Ἀρσένιος Καππαδόκης» αὐτὰ ποὺ ἀναφέρονται στούς δαιμονισμένους, γιατί οἱ Εὐρωπαῖοι δὲν θὰ τὰ καταλάβουν. Δὲν πιστεύουν ὅτι ὑπάρχει διαβολος»! Τὰ ἐξηγοῦν, βλέπεις, ὅλα μὲ τὴν ψυχολογία. Ἄν πήγαιναν ἐκείνους τούς δαιμονισμένους τοῦ Εὐαγγελίου στούς ψυχιάτρους, θὰ τούς τάραζαν στὰ ἠλεκτροσόκ!
Ὁ Χριστός ἔχει ἀφαιρέσει ἀπὸ τὸν διάβολο τὸ δικαίωμα νὰ κάνη κακό. Μόνον ἄν τοῦ δώση ὁ ἄνθρωπος δικαιώματα, μπορεῖ νὰ κάνη κακό. Ὅταν δὲν συμμετέχη κανεὶς στὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, δίνει δικαιώματα στὸν πειρασμό καὶ δέχεται μία ἐπίδραση δαιμονική.
Γέροντα, πῶς ἀλλιῶς δίνει κανεὶς δικαιώματα;

Ἡ λογική
21, ἡ ἀντιλογία, τὸ πεῖσμα, τὸ θέλημα, ἡ ἀνυπακοή, ἡ ἀναίδεια εἶναι ἰδιότητες τοῦ διαβόλου. Ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμό ποὺ τὰ ἔχει ὁ ἄνθρωπος, δέχεται μία ἐξωτερική ἐπίδραση. Ὅταν ὅμως ἡ ψυχή ἐξαγνισθῆ, κατοικεῖ στὸν ἄνθρωπο τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ χαριτώνεται ὁ ἄνθρωπος. Ἐνῶ, ὅταν μολυνθῆ μὲ θανάσιμα ἁμαρτήματα, κατοικεῖ τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα. Ὅταν πάλι δὲν εἶναι θανάσιμα μολυσμένη, τότε βρίσκεται ὑπό τὴν ἐπίδραση τοῦ πονηροῦ πνεύματος.
Στὴν ἐποχή μας, δυστυχῶς, δὲν θέλουν οἱ ἄνθρωποι νὰ κόψουν τὰ πάθη τους, τὸ θέλημά τους, δὲν δέχονται συμβουλές. Ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα, μιλοῦν μὲ ἀναίδεια καὶ διώχνουν τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Ὅπου νὰ σταθῆ μετά ὁ ἄνθρωπος, δὲν μπορεῖ νὰ κάνη προκοπή, γιατί δέχεται ἐπιδράσεις δαιμονικές. Εἶναι ἐκτός ἑαυτοῦ πιά, γιατί τὸν κάνει κουμάντο ἀπʹ ἔξω ὁ διάβολος. Δὲν εἶναι μέσα Θεὸς φυλάξοι! ἀλλὰ καὶ ἀπʹ ἔξω ἀκόμη μπορεῖ καὶ τὸν κάνει κουμάντο.

Ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἐγκαταλείπεται ἀπὸ τὴν Χάρη, γίνεται χειρότερος ἀπὸ τὸν διάβολο. Γιατί μερικά πράγματα ὁ διάβολος δὲν τὰ κάνει, ἀλλὰ βάζει ἀνθρώπους νὰ τὰ κάνουν. Δὲν κάνει λ.χ. Ἐγκλήματα, ἀλλὰ βάζει τὸν ἄνθρωπο νὰ κάνη ἐγκλήματα. Ἔτσι δαιμονίζονται μετά οἱ ἄνθρωποι.

20 . Βλ. Λουκ. 8, 2633

21 . Ὁ Γέροντας ἐννοεῖ τὸν ὀρθολογισμό.


Ἡ ἐξομολόγηση κόβει τὰ δικαιώματα τοῦ διαβόλου


Νὰ πᾶνε τουλάχιστον οἱ ἄνθρωποι σὲ ἕναν Πνευματικό νὰ ἐξομολογηθοῦν, νὰ φύγη δαιμονική ἐπίδραση, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ σκέφτωνται λιγάκι. Τώρα δὲν μποροῦν οὔτε νὰ σκεφθοῦν ἀπὸ τὴν δαιμονική ἐπίδραση. Ἡ μετάνοια, ἡ ἐξομολόγηση κόβει τὸ δικαίωμα τοῦ διαβόλου.
Πρίν λίγο καιρό22, ἦρθε στὸ Ἅγιον Ὅρος ἕνας μάγος καὶ ἔφραξε μὲ πασσαλάκια καὶ δίχτυα ὅλο τὸν δρόμο, ἐκεῖ σὲ μία περιοχή κοντά στὸ Καλύβι. Ἄν περνοῦσε ἀπὸ ʹκει μέσα ἕνας ἀνεξομολόγητος, θὰ πάθαινε κακό. Δὲν θὰ ἤξερε ἀπὸ ποὺ τοῦ ἦρθε. Μόλις τὰ εἶδα, κάνω τὸν σταυρό μου καὶ περνῶ ἀπὸ μέσα, τὸ διέλυσα. Μετά ὁ μάγος ἦρθε στὸ Καλύβι, μοῦ εἶπε ὅλα τὰ σχέδιά του καὶ ἔκαψε τὰ
βιβλία του. σὲ ἕναν ποὺ εἶναι πιστός, ἐκκλησιάζεται, ἐξομολογεῖται, κοινωνάει, διάβολος δὲν ἔχει καμμιά δύναμη, καμμιά ἐξουσία. Κάνει μόνο λίγο «κάφ‐καφ» σάν ἕνα σκυλί ποὺ δὲν ἔχει δόντια. Σὲ ἕναν ὅμως ποὺ δὲν εἶναι πιστός καὶ τοῦ δίνει δικαιώματα, ἔχει μεγάλη ἐξουσία. Μπορεῖ νὰ τὸν λιντσάρη, ἔχει δόντια καὶ τὸν ξεσκίζει. Ἀνάλογα μὲ τὰ δικαιώματα ποὺ δίνει μία ψυχή, εἶναι καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ ἐπάνω της.

Ἀκόμη καὶ ὅταν πεθάνη κανεὶς καὶ εἶναι τακτοποιημένος, τὴν ὥρα ποὺ ἡ ψυχή τοῦ ἀνεβαίνει στὸν Οὐρανό, εἶναι σάν νὰ τρέχη ἕνα τραῖνο καὶ ἄλλα σκυλιά τρέχουν ἀπὸ πίσω γαυγίζοντας «κάφ‐κάφ…», κόβει καὶ κανένα σκυλί τὸ τραῖνο. Ἀλλά, ἄν δὲν εἶναι τακτοποιημένος, εἶναι σάν νὰ βρίσκεται σὲ τραῖνο ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ τρέξη μὲ ταχύτητα, γιατί εἶναι χαλασμένες οἱ ρόδες,κ οἱ πόρτες ἀνοικτές καὶ μπαίνουν τὰ σκυλιά μέσα καὶ δαγκάνουν καὶ κανέναν.

Ὅταν ὁ διάβολος ἔχη ἀποκτήσει μεγάλα δικαιώματα στὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν ἔχη κυριεύσει, τότε πρέπει νὰ βρεθῆ ἡ αἰτία, γιὰ νὰ κοποῦν τὰ δικαιώματα. Ἀλλιῶς, ὅση προσευχή καὶ νὰ κάνουν οἱ ἄλλοι, αὐτός δὲν φεύγει. Σακατεύει τὸν ἄνθρωπο. Οἱ ἱερεῖς δωσʹ τοῦ‐δωσʹ τοῦ ἐξορκισμούς, καὶ τελικά τὰ πληρώνει ἄνθρωπος, γιατί βασανίζεται ἀκόμη περισσότερο ἀπὸ τὸν διάβολο.
Πρέπει νὰ μετανοήση ὁ ἄνθρωπος, νὰ ἐξομολογηθῆ, νὰ κοποῦν τὰ διακαιώματα ποὺ ἔχει δώσει, καὶ μετά θὰ φύγη ὁ διάβολος, ἀλλιῶς θὰ ταλαιπωρῆται. Μία μέρα, δύο μέρες, ἑβδομάδες, μῆνες, χρόνια, διάβασε‐διάβασε ἐξορκισμούς, ἀφοῦ ὁ διάβολος ἔχει δικαιώματα, δὲν φεύγει.
Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α «Μὲ Πόνο καὶ Ἀγάπη»

Αφήστε μια απάντηση