Είπε Άγιος :Όταν ο κόσμος γίνεται κόλαση, ο Θεός κρύβει τον Παράδεισο στην καρδιά όσων προσεύχονται…» π. Ιωάννης Ιστράτι
ΑΠΟΨΕ ΟΙ ΠΡΏΤΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΊ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ!! Μια μητέρα έγραψε στο βιβλίο θαυμάτων της Μονής :
-Ο γιός μου, δυστυχώς ήταν ψυχρός ως προς την πίστη. Εγώ τον έβλεπα, υπέφερα, αλλά δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Μόνο προσευχόμουν.
Όταν παντρεύτηκε, του πήρα μια εικόνα της Παναγίας και του την χάρισα για να την βάλει σπίτι του.
Αρνήθηκε να την πάρει!
– Ποιός θα σε προστατεύει παιδί μου; τον ρώτησα με πόνο.
– Δεν θέλω προστασίες! ήταν η απάντησή του.
Τότε λοιπόν που ήταν οι δρόμοι κλεισμένοι από το μπλόκο των αγροτών, χρειάστηκε να ταξιδέψει, για τις ανάγκες της δουλειάς του.
Τον συμβούλεψα να είναι προσεκτικός, γιατί φοβόμουν, έτσι που ήταν νευρικός, να μην μπλεχτεί σε καμμιά φασαρία.
Μου απάντησε:
– Εγώ μάνα, θα περάσω, ό,τι και να γίνει!
”Παναγία μου, φώτισέ το”, είπα μέσα μου και του έβαλα στο αυτοκίνητο μπροστά μια χάρτινη εικονίτσα της Παναγίας, που είχα πάρει από το Μοναστήρι της Παναγίας Βαρνάκοβας, στην τελευταία επίσκεψή μου.
Αυτήν την φορά, ο γιός μου παραδόξως δεν αντέδρασε…
Όταν γύρισε από το ταξίδι, φαινόταν βαθιά συγκλονισμένος.
Με φανερή συγκίνηση και με ταπεινή φωνή μου διηγήθηκε:
– Στο δρόμο Αθηνών-Λαμίας, μια βαρυφορτωμένη νταλίκα, που είχε καταφέρει να παρακάμψει τα εμπόδια, ξαφνικά παρέκλινε προς την λωρίδα την δικιά μου, ενώ συγχρόνως έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα.
Εγώ σε εκείνο το σημείο, δεν είχα καθόλου περιθώριο να ξεφύγω.
Η απόσταση που μας χώριζε ήταν ελάχιστη. Και να φρενάριζε η νταλίκα, δεν προλάβαινε να σταματήσει έγκαιρα.
Εγώ πάγωσα!!! Κατάλαβα πως η ζωή μου τελείωνε.
Το μόνο που πρόλαβα ήταν να φωνάξω: ”Παναγία μου!!!”
Τότε συνέβη το εξής καταπληκτικό:
Η χάρτινη εικόνα της Παναγίας, που μου είχες βάλει μάνα στο αυτοκίνητο, σηκώθηκε στον αέρα, στροβιλίστηκε και κόλλησε στο παρ-μπρίζ, με πρόσωπο κατά έξω!
Συγχρόνως η νταλίκα σε μια απόσταση ενάμισυ μέτρο περίπου, σταμάτησε επί τόπου! Κυριολεκτικά καρφώθηκε με ένα φοβερό τράνταγμα!
Κατέβηκε τρομαγμένος ο οδηγός της νταλίκας και μου λέει συγκλονισμένος:
– Ποιός με σταμάτησε φίλε μου;
Με το φορτίο που έχω, δεν σταματούσα με τίποτε!
Εγώ τρέμοντας από την ταραχή μου, γύρισα και είδα την εικόνα της Παναγίας, που ήταν ανεξήγητα ακόμα κολλημένη στο παρ-μπρίζ.
Σήκωσα το χέρι και Του την έδειξα, λέγοντάς τον:
– Η Παναγία μας έσωσε!
Από τότε ο γιός μου έγινε πιστός Χριστιανός, χάρη της Παναγίας, την οποία υπερευχαριστώ!!!…
“Παρθένε Δέσποινα Θεοτόκε, εσύ που κυοφόρησες τον Σωτήρα Χριστό και Θεό μας, σ’ εσένα αναθέτω όλη την ελπίδα μου και σ’ εσένα, την υψηλότερη από όλες τις ουράνιες αγγελικές Δυνάμεις, έχω την εμπιστοσύνη μου.
Εσύ, Πανάχραντη, φρούρησέ με με τη θεία χάρη σου.
Κυβέρνησε τη ζωή μου και οδήγησέ με στο άγιο θέλημα του Υιού σου και Θεού μας.
Εσύ δώρισέ μου τη συγχώρηση των αμαρτιών μου.
Γίνε για μένα καταφύγιο, προστασία και βοήθεια και οδηγός, που με μεταφέρει στην αιώνια ζωή.!”
Αμήν
Μονή Οσίου Εφραίμ του Σύρου