Η εξομολόγηση, το μυστήριο της αγάπης! Η εξομολόγηση αγάπης! Για μια άλλη εξομολόγηση κι όχι για μια ακόμη εξομολόγηση!

Η εξομολόγηση, το μυστήριο της αγάπης. Η εξομολόγηση αγάπης! Για μια άλλη εξομολόγηση κι όχι για μια ακόμη εξομολόγηση!

Γιατί δεν εξομολογούμαστε… Γιατί επικράτησαν η τυποποίηση η αυτοματοποίηση τα θρησκευτικά στερεότυπα η τυπολατρεία, το δικονομικό πνεύμα το σωφρονιστικό έναντι του συγκαταβατικού. Άλλα μυστήρια περιέπεσαν σε αχρηστία άλλα αλλοτριώθηκαν νοήματος μέσω της εμπορευματοποίησης εκκοσμίκευσης αλλά το μυστήριο της εξομολόγησης είναι ένα από εκείνα που πλήττονται περισσότερο.

Η εξομολόγηση δεν είναι ανάκριση, ιερά εξέταση ,μπουντρούμι, απομονωτήριο. Είναι το μυστήριο της αγάπης. Το νόημα της εξομολόγησης διασώθηκε από το λαικό αισθητήριο κι ένστικτο στην λεγόμενη ”ερωτική εξομολόγηση”. Η εξομολόγηση πρώτα απ΄όλα είναι εξομολόγηση αγάπης όπως αυτή του Πέτρου ”Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων; Λέγει αὐτῷ· ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε” ( εδώ το απόλυτο πρότυπο Εξομολόγου ο Ιησούς) όπως αυτή του Θωμά ”ο Κύριος μου και ο Θεός μου” όπως αυτή της πόρνης που συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες της γιατί αγάπησε πολύ. Η μόνη μετάνοια είναι η αγάπη και η μόνη συγχώρεση είναι η αγάπη.

Ο εξομολόγος δεν είναι θρησκευτική αστυνομία ως και στο Ιράν μετά το κύμα των πρόσφατων διαδηλώσεων μου φαίνεται τώρα καταργήθηκε..η αστυνομοκρατία του πνεύματος είναι φονταμενταλισμός….

Και ο ίδιος ο Χριστός κάπου έχει απαυδήσει με μια ανιαρή διαδικασία απαρίθμησης σφαλμάτων. Του λέμε αυτά που ξέρει τον ξενερώνουμε είναι σαν υποτίμηση νοημοσύνης του Παντογνώστη της Σοφίας Του να του αποκαλύπτεις τα ”μυστικά” σου. Η θεότης είναι το απόλυτο λογισμικό που καταγράφει τα πάντα ως και το τελευταίο αποτύπωμα στον ιστό της ζωής. Απλά δεν σε παρακολουθεί όταν του λες το ποίημα όταν του λες το μάθημα της αποστήθισης όταν επιχειρείς να περάσεις τις εξετάσεις με συνταγολόγιο καταλογοποίηση σφαλμάτων με αντιγραφές και στημένα κόλπα.. Όταν του υπενθυμίζεις επαναλαμβάνοντας σαδιστικά ότι τον απάτησες ότι τον πρόδωσες ότι τον λησμόνησες ότι τον ξέγραψες και τόσα όλα..

Αρκεί η συναίσθηση εγώ «ως άνθρωπος ήμαρτον,(εσύ) ως Θεός συγχώρησον»…Αρκεί η συνειδητοποίηση και ομολογία του ληστή, η ανάληψη ευθύνης”καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως· ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν” συνοδευόμενη από την επίκληση ”μνήσθητί μου, Κύριε”. Να μια ακόμη εξομολόγηση η πλέον επώδυνη επί μαρτυρίου.. αλλά πόσο μεστή και εμπεριστατωμένη όσο σύντομη και διεξοδική.. Που εμπεριέχει και πάλι εξομολόγηση αγάπης οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον(3) ἔπραξε.”…….

Το πρόβλημα δεν είναι ότι μιλάνε οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας ξύλινη γλώσσα, ξύλινη γλώσσα μιλούν πλέον και οι πιστοί.. Επικράτησε ένας θρησκευτικός καθωσπρεπισμός ακόμη και στα μυστήρια...

Το εξομολογητήριο είναι το κριτήριο αλλά το κριτήριο της αγάπης κατά το ευαγγέλιο της Κρίσης ”επείνασα γαρ και εδώκατε μοι φαγείν εδίψησα και εποτίσατε με ξένος ήμην και συνηγάγετε με γυμνός και περιεβάλετε με ησθένησα και επεσκέψασθε με……” και παράλληλα είναι ο νυμφώνας που μοιράζεσαι με το Πολυαγαπημένο με τον Ερώμενο με τον μεγάλο σου Έρωτα. Το ζητούμενο είναι να ξύνουμε πληγές του Ιησού; Πάμε για να τον χαλάσουμε; Η εξομολόγηση είναι λόγια αγάπης….

Το εξομολογητήριο είναι και αποθετήριο … από αγάπη ο Χριστός γίνεται ταπεινός Κυρηναίος των πεπραγμάνων μας δεινών, συν-τρέχει αναλαμβάνοντας αυτός να συνδράμει στην προσωπική του καθένα ”οδό του μαρτυρίου” να σηκωθεί το βάρος από τον ” αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου” κατά το ”δεύτε πάντες οι κοπιώντες”’..

Το εξομολογητήριο είναι ιατήριο…τα νοσοκομεία έχουν μια ιερότητα γιατί υπάρχει συσσωρευμένος πόνος και γιατί είναι χώροι αποστολής αγάπης (περίθαλψης φροντίδας έγνοιας) το εξομολογητήριο κατ΄αυτήν την έννοια γίνεται το πανδοχείο όπου ο Σαμαρείτης οδήγησε το λαβωμένο προς αποθεραπεία.. Καθώς ”συγγνωστὸν γάρ, οὐ τιμωρητέον, ἡ ἀσθένεια” και η αμαρτία είναι μια παθογένεια… ‘

‘Τοῖς τῶν ἐμῶν λογισμῶν, λῃσταῖς περιπεσών, ἐσυλήθην ὁ τάλας τὸν νοῦν, καὶ δεινῶς πληγωθείς, ὅλην μου τὴν ψυχὴν τετραυμάτισμαι, καὶ ἔνθεν κεῖμαι γυμνὸς ἀρετῶν, ἐν τῇ τοῦ βίου ὁδῷ, ἱερεὺς δὲ ἰδών με τῷ μώλωπι ὀδυνώμενον, διὰ τὸ ἀνίατον, παρορῶν, οὐκ ἐπιβλέπει. Λευΐτης δὲ πάλιν, μὴ φέρων τὴν ψυχοφθόρον ἀλγηδόνα, καὶ αὐτὸς κατιδών, ἀντιπαρῆλθέ μοισὺ δὲ ὁ εὐδοκήσας, οὐκ ἐκ Σαμαρείας, ἀλλ’ ἐκ Μαρίας σαρκωθῆναι, Χριστὲ ὁ Θεός, τῇ φιλανθρωπίᾳ σου, παράσχου μοι τήν ἴασιν, ἐπιχέων ἐπ’ ἐμέ, τὸ μέγα σου ἔλεος.”

H εξομολόγηση είναι κυρίως εξομολόγηση αγάπης στην Αγάπη στο Θεό που αγάπη εστί. Κι είναι αυτή η αγάπη το δόσιμο που σε δικαιώνει. Μόνο αυτή. Η αγάπη αυτοδικαίως σώζει.

Τι έκανες για την αγάπη του Χριστού. Όχι τι έκανες..ή μόνο και απλά τι έκανες

Αγαπάτε και κάντε ό,τι θέλετε”’ (Ιερός Αυγουστίνος Ιππώνος)

άμα σε σκέφτονται οι άνθρωποι, σε σκέφτεται ο Θεός…

Σάββατο του Λαζάρου 2023 κατά την ”αγρυπνία”…..αφού το σημαντικότερο είναι η αποτροπή «γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε, ἴνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν».

 

#Να μια ωραία εξομολόγηση αγάπης….

Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·

ἐξομολογεῖσθε τῷ Θεῷ τῶν θεῶν, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·

ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ τῶν κυρίων, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·

τῷ ποιήσαντι θαυμάσια μεγάλα μόνῳ, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·

τῷ ποιήσαντι τοὺς οὐρανοὺς ἐν συνέσει, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·

τῷ στερεώσαντι τὴν γῆν ἐπὶ τῶν ὑδάτων, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·

τῷ ποιήσαντι φῶτα μεγάλα μόνῳ, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·

τὸν ἥλιον εἰς ἐξουσίαν τῆς ἡμέρας, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·

τὴν σελήνην καὶ τοὺς ἀστέρας εἰς ἐξουσίαν τῆς νυκτός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·

………

ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ·

dimpenews.com

Αφήστε μια απάντηση