Σχόλιο:
Το ίδιο ισχύει και για τα Σάκης, Λάκης, Τάκης, Σούλα, Βούλα, Τούλα κλπ.
ΔΕΝ τιμούμε τον άγιο που πήραμε το όνομά του, όταν το κατακρεουργούμε φτιάχνοντας υποκοριστικά, τα οποία κάποιες φορές δεν έχουν καν ομοιότητα με το αρχικό, π.χ. άλλο να πεις Κώστας ή Θανασάκης και άλλο Τάκης ή Σάκης. Αν έχετε αμφιβολία, ρωτήστε τον πνευματικό σας.
=================================================
Είχε πάει κάποιος παπάς σε ένα κέντρο, στο οποίο διασκέδαζαν κάποιοι μαθητές λυκείου.
Και αντί χαιρετισμού, τους λέει :
– Γειά σας μα…..κες!
Κέρινοι έμειναν όλοι, όλα τα παιδιά ! Του λένε τα παιδιά :
– Πάτερ, τί εκφράσεις ντροπής είναι αυτές ;
Τί ήταν αυτό που μας είπατε, μας ντροπιάσατε ;
– Ακούστε παιδιά μου, έτσι δεν αποκαλείστε όλοι μεταξύ σας ;
Έτσι και εγώ σας αποκάλεσα, όπως ονομάζεστε.
Πού είναι το παράξενο ;
Όμως παιδιά μου να ξέρετε, ότι ο διάβολος δεν θέλει να ακούει το ιερό όνομα του βαπτίσματος, που πήρε ο καθένας μας.
Έτσι αφού αρχικά έκοψε τα ονόματα π.χ. ο Κωνσταντίνος να αποκαλείται Κώστας στην συνέχεια έδωσε και το προσωνύμιο μα….κας !
Και λέει τώρα ο διάβολος :
”Καλά πάμε, όλοι είναι δικοί μου, γιατί έχουν την σφραγίδα την δική μου, είτε αμαρτάνουν είτε δεν αμαρτάνουν ! Ακούω αυτό που θέλω !”
Πρέπει να ξέρετε, ότι η προσφώνηση του ονόματος του βαπτίσματος, είναι ιερή Ομολογία.
Ομολογούμε το όνομα του βαπτισμένου, που είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής και τιμούμε και το όνομα του Αγίου, προσφωνώντας το.
Δεν σας αποκάλεσα λοιπόν έτσι παιδιά μου για να σας προσβάλλω, αλλά για να σας δείξω, πού καταντήσατε !
Ελπίζω να με καταλάβατε και να διορθωθείτε!…
Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα