Ο αββάς και ο σαλός μάγειρας

Πήγε ένας αββάς σε ένα μοναστήρι, επειδή τον πληροφόρησε ο Θεός ότι στο μοναστήρι αυτό υπάρχει ένας μεγάλος Άγιος που έχει τη χάρη του Θεού πάνω του.
Πήγε στο μοναστήρι και λέει στον Ηγούμενο: “Θέλω να δω όλους τους μοναχούς”
Του λέει ο Ηγούμενος: “Αύριο στην Εκκλησία θα τους δεις όλους”.

Πάει το πρωί στην Εκκλησία, τους παρακολουθεί όλους και δε βρίσκει αυτόν που έψαχνε… Λέει, καλοί είναι, ενάρετοι είναι όλοι αλλά δεν βρήκα αυτόν που έχει τη μεγάλη χάρη..
Λέει στον Ηγούμενο: “αββά, έχεις κάποιον ακόμα;”
Λέει ο Ηγούμενος: “Πάτερ μου, οι Πατέρες όλοι εδώ είναι στην Εκκλησία.”
Λέει ο αββάς: “Μα κάποιος λείπει!”
Λέει ο Ηγούμενος: “Έχουμε κι έναν έτσι λίγο παλαβό, λίγο άρρωστο που είναι στο μαγειρείο.”
Λέει: “Φέρτε τον κι εκείνον”
Τον φέρνουν και είδε πάνω του όλο το Πνεύμα το Άγιο!
Του λέει ο αββάς: “Τι κάνεις εσύ;”
“Τι κάνω εγώ πάτερ μου”, λέει, “εγώ είμαι ανάξιος να είμαι με τους Πατέρες στην Εκκλησία και είμαι στο μαγειρείο και μαγειρεύω να βρουν μαγειρεμένα όταν τελειώσει η Εκκλησία. Και έχω μεγάλη ευχαρίστηση που διακονώ τους Πατέρες που είναι σαν άγγελοι κι εγώ είμαι σαν δαίμονας.
Και όταν βρω 2-3 λεπτά τρέχω στην πόρτα της Εκκλησίας να ακούσω δυο λόγια και πάλι τρέχω πίσω στο μαγειρείο”.

Σαν τα έλεγε αυτά, επειδή είχε το φαγητό πάνω στη φωτιά, ξεχείλισε το καζάνι και πήρε φωτιά. Αφήνει το γέροντα και τρέχει αυτός ο καημένος στη φωτιά, μπαίνει μέσα, και με τα χέρια του άρπαζε τα κάρβουνα, τις φωτιές, ανακάτευε τα φαγητά και δεν καιγόταν! Και λέει ο αββάς:
“Ο Θεός, λέει, Πατέρες, είναι στο μαγειρείο! Δεν είναι εδώ μαζί μας”.

Λοιπόν ο Θεός είναι εκεί όπου ο άνθρωπος θυσιάζει τον εαυτό του. Γι’ αυτό σώζεται κάνεις μέσα στο γάμο διότι, βλέπεις, κόβεις το θέλημά σου!

π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού

Αφήστε μια απάντηση